Οι Γερμανοί ξεσκονίζουν τα Ελληνικά τους…

Μία στρατηγική προσέγγιση του προεκλογικού διακυβεύματος
από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο
Προς αναθεώρηση της στάσης της απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα οδεύει η γερμανική ηγεσία της ΕΕ. Χθεσινές αναπαραστάσεις και στερεότυπα πολιτικής δράσης κλονίζονται εξαιτίας της μορφής της αντιμνημονιακής διάστασης της ψήφου και της πολιτικής κρίσης στην Αθήνα, την ίδια ώρα που στρατηγικές αναθεωρούνται ενώπιον της πιθανότητας η χώρα να εκφράσει γενικότερη ανυπακοή στους θεσμούς της Ένωσης μέσω της νέας κάλπης. Τα δεδομένα έχουν ανατραπεί και οι Γερμανοί αξιωματούχοι νοιώθουν την ανάγκη να ........ξεσκονίσουν τα ελληνικά τους, όχι για να αναλάβουν ρόλους επιτρόπων στην διοίκηση, αλλά για να κερδίσουν την ελληνική κοινή γνώμη.

Δυστυχώς είχαν κακούς Έλληνες - και όχι μόνον - συμβούλους! Δυστυχώς, αγνόησαν ψύχραιμες φωνές από το χώρο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Οικολογίας, οι οποίες επισήμαιναν ότι το ζήτημα δεν είναι να ρυμουλκήσεις την πολιτική ελίτ της Ελλάδας (πανεύκολο), αλλά να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού μέσα στην κρίση, με ήπιες φιλολαϊκές πολιτικές και προοδευτικές-κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Δεν είναι όλες οι χώρες της ΕΕ ίδιες. Οι διαφορές τους είναι τεράστιες αν εισέλθεις εντός της λειτουργίας του διακυβερνητικού, κοινωνικού και πολιτισμικού τους μοντέλου. Δεν μπορούν να διευθυνθούν οι επιμέρους ευρωπαϊκοί λαοί από ένα κέντρο, σαν να πρόκειται για έναν λαό. «Δεν είναι η Ελλάδα Λετονία», συνήθιζα να λέω σε Γερμανούς αξιωματούχους ή συμβούλους σε κέντρα διαμόρφωσης πολιτικής της χώρας. Δεν με άκουγαν! Βλέπετε ο Institutionalism δεν επιτρέπει ούτε στους πλέον ευφυείς Γερμανούς να αντιληφθούν αυτά που ο ίδιος ο γερμανικός πολιτικός στοχασμός των τριών προηγούμενων αιώνων έχει προσφέρει στην ανάλυση των δομών. Είχαν ξεχάσει τα ελληνικά που τους έμαθαν οι σπουδαίοι Γερμανοί φιλόσοφοι και διανοητές που βίωσαν την καταραμένη ελληνική πνευματική κληρονομιά της αρχαιότητας. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτούς τους κερατάδες τους Έλληνες, όσο βαδίζεις στα πνευματικά χνάρια τους! Αν μάλιστα νομίσεις ότι τους ξεπέρασες και ότι δεν έχουν πλέον νόημα και σημασία, μια και διαθέτεις πολύ πιο προηγμένα τεχνολογικά και θεσμικά μοντέλα, την πάτησες για τα καλά!
Ποτέ η στατιστική δεν σου έλυσε προβλήματα. Το αντίθετο, διαρκώς δημιουργεί καινούρια, δίχως να απαντά στα παλαιότερα! Ποτέ τα σύγχρονα μαθηματικά δεν έδωσαν λύση σε προβλήματα ηγεμονίας, οικονομίας και διακυβέρνησης, παρότι δεν είναι λίγοι που τα χρησιμοποιούν για να δείξουν την ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ο οικονομικός ρεαλισμός όταν κάνει πολιτική, φανερώνει τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα και οδηγεί σε αποκλεισμούς και εξεγέρσεις. Δεν είναι όλα οικονομία. Όλα θα μπορούσαν να εκκινούν και να βασίζονται στην ΒΙΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, αλλά ετούτο απαιτεί ακριβώς την αντίστροφη πολιτική (στρατηγική) προσέγγιση από τον κυρίαρχο φιλελεύθερο ή σοσιαλιστικό οικονομισμό. Οι απόπειρες να ξαναανακαλύψουμε τη πολιτική σοφία των αρχαίων στην σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, οδήγησαν στην