Παίζει (και) το κεφάλι του στις 6 Μαΐου

Γράφει ο Πέτρος Τρουπιώτης
Τα στοιχήματα τα οποίαπρέπει να προσπαθήσει να κερδίσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την νέα του θέση, αυτήτου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είναι πολλά, κρίσιμα για τον ίδιο αλλά και για την πορείατου κόμματος του παράλληλα όμως και πολύ δύσκολα να κερδηθούν. Το αποτέλεσμα των εκλογώντης 6ης Απρίλιου είναι σαφές ότι όχι μόνον θα καθορίσει το προσωπικόπολιτικό του μέλλον , αλλά εν πολλοίς θα .......
καθορίσει και την πορεία του ΠΑΣΟΚ. ΤαΊσως μάλιστα και το0 αν θα υπάρξει αυτό το κομμα με αυτό το όνομα και τα συγκεκριμέναχαρακτηριστικά σε πολιτική και πρόσωπα τα επόμενα χρόνια στην χωρά. Ο κ Βενιζέλος γνωρίζειότι δεν εχει ούτε τις δυνατότητες λογω αντικειμενικών συνθηκών ούτε τον χρόνογια να μπορέσει να αλλάξει όσα θα ήθελε ή θα έπρεπε να αλλάξει , ετσι ώστε να εμφανίσειένα νέο πρόσωπο για το κομμα του στον μέσο πολίτη που θα κληθεί να επιλέξει τοκομμα που επιθυμεί. Ετσι κινείται σε δυοσυγκεκριμένες κατευθυνσεις, Δυο κατευθυνσεις που θεώρει ότι μπορει να του δώσουν την δυνατότητανα οδηγήσει το κομμα σε ήττα μεν , εκλογική , με την έννοια ότι δεν θα είναι πρώτοκομμα, όχι όμως και σε ολοκληρωτική συντριβή , όπως τουλάχιστον έδειχναν μέχριπριν δύο μήνες όλα τα στοιχειά. Η πρώτη εχει να κάνειμε το να παρουσιάσει ένα σχετικά άλλο πρόσωποσε σχέση με το πρόσωπο του κινήματος επί Γ Παπανδρέου. Ένα πρόσωπο που θα δείχνει ότι αφήνει τις πολιτικες και τα λάθητου παρελθόντος πίσω. Ένα κίνημα που θα εχει νέα πρόσωπα . Ένα κομμα που εχει αντιληφτείτα λάθη που έκανε τα τελευταία χρόνια και θέλει να τα αλλάξει όλα . Ουσιαστικά ένακαινούργιο κομμα που αρνείται τις προηγούμενες επιλογές του αλλά και τα κεντρικάπρόσωπα του δράματος των τελευταίων ετών. Ετσι ελπίζει ο κ Βενιζέλοςκαι οι συνεργάτες του ότι μπορει να δώσει μια νέα δυναμική στον πολιτικό αυτό χώρο, που ουσιαστικά βρίσκεται όχι απλώς σε σύγχυσηαλλά σε πλήρη αποδόμηση και αντιμετωπίζοντας απαξία από την μεγάλη πλειοψηφίατων πολιτών. Η δεύτερη κατεύθυνσηεχει να κάνει με την ανάγκη να συσπειρώσει όσο περισσότερους ψηφοφόρους που κόμματοςτου στις επόμενες εκλογές, απογοητευμένους ή μη. Και για να καταφέρει αυτότον στόχο επέλεξε να βάλει στις εκλογικές λίστες όλους όσους είναι σήμερα βουλευτέςή υπουργοί , άσχετα με το αν μερικοί ακόμα και με την παρουσία τους προκαλούντα αισθήματα μέχρι και των πιο φανατικώνψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα ο κ Παπακωνσταντινου. Όμως φαίνεταιπως επέλεγε αυτή η κίνηση για να μην χυθεί καμία ψήφος. Μονον πύου η μια κατεύθυνσηαντιπαλεύει την άλλη. Δηλαδή δεν είναι δυνατόννα πείσεις τον μέσο πολίτη-ψηφοφόρο ότι αλλάζεις, ότι αποποιείσαι του κυβερνητικούπαρελθόντος σου, ότι δέχεται τα λάθη πο9υ εχει κάνει και από την άλλη να έχειςστα ψηφοδέλτια σου , να έχεις προεπιλέξει δηλαδή, τα ιδία πρόσωπα τα οποία ουσιαστικάκατηγορείς για λάθη και παραλείψεις. Είναι σαν να προσπαθείςνα βάλεις δυο καρπούζια σε μια μασχάλη. Και αυτό συνήθως οδηγείσε δραματικά αποτελέσματα. Από την άλλη , ο κ Βενιζέλος,θέλοντας να παρουσιάσει ένα νέο προσωπικό , δ