Πάμε εκλογές !

Γράφει ο Βασίλειος Μπαλάφας
Ο κύβος ερρίφθη ! Η χώρα επιτέλους οδεύει ολοταχώς για εκλογές, τις πιο παράξενες εκλογές των τελευταίων τριών δεκαετιών. «Επιτέλους», γιατί έπρεπε να είχαν γίνει πολύ πολύ πιο νωρίς, και «παράξενες», γιατί σχεδόν τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Μετά από ένα .......διφορούμενο πείραμα διακυβέρνησης από ένα πρόσωπο εκτός πολιτικής σκηνής, εντός όμως του παγκόσμιου και εγχώριου οικονομικού προσκηνίου και παρασκηνίου, οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν μια νέα Βουλή από την οποία θα προκύψει μια καινούρια κυβέρνηση.

Το πείραμα «Παπαδήμου» δεν αντέχει σε σοβαρή αποτίμηση και πολιτική κριτική. Ήταν μια μεταβατική κατάσταση που ασφυκτιούσε μέσα στις παλινωδίες και τις σαρωτικές μεταπτώσεις που συνέβησαν στο κόμμα που είχε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν αναλογιστεί κανείς τα όσα συνέβησαν στο ΠΑΣΟΚ τους τελευταίους μήνες, θα μπορούσε να εκτιμήσει ότι η μόνη σταθερά που είχε ο Παπαδήμος σε αυτή την κυβέρνηση ήταν ο Βενιζέλος και εκείνος τέθηκε υπό αμφισβήτηση όταν ξεκίνησαν οι εσωκομματικές διαδικασίες εξπρές για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ. Για τα όσα εκτυλίχθηκαν παράλληλα, περί διαβασμένων και αδιάβαστων, περί άλλων που συνειδητοποιούσαν σταδιακά ότι ο Παπανδρέου ακολούθησε μια τραγική πολιτική τακτική, δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Είναι πρόσφατα και όλοι τα θυμόμαστε. Ακόμα και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές αυτού του κυβερνητικού υβριδίου κατέληξαν τελικά στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει να υφίσταται. Ήταν ένα προδιαγραμμένο αδιέξοδο που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε σε τέλμα.

Αν κάτι μένει από όσα έγιναν τα τελευταία 2 χρόνια είναι ότι για πρώτη φορά ίσως στην Ελλάδα η πολιτική και οι πολιτικές εξελίξεις κατόρθωσαν να ξεπεράσουν σε αντανακλαστικά, πεπραγμένα και φαντασία τους φρενήρεις τηλεοπτικούς και δημοσιογραφικούς χρόνους. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη περίοδο που τα δελτία ειδήσεων πραγματικά περίμεναν τις πολιτικές εξελίξεις και δεν τις είχαν προδιαγράψει. Δεν τολμώ να γράψω ότι δεν τις είχαν διαμορφώσει σε ένα μεγάλο βαθμό, δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί. Πάντως υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που είχαμε εκπλήξεις, που είχαμε αμηχανία στους τηλεαστέρες των κεντρικών δελτίων από όσα διαδραματίζονταν στο πολιτικό σκηνικό, που ακόμα και αυτοί περίμεναν έξω από τις πόρτες το ρεπορτάζ και δεν το είχαν έτοιμο από την προηγούμενη ημέρα, καλογραμμένο και «τυλιγμένο», στα περίφημα «δημοσιογραφικά γραφεία».

Οι εξελίξεις αυτές στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν αρνητικές για την κοινωνία, για τους πολίτες και το βιοτικό τους επίπεδο, έδειξαν όμως ότι όταν η πολιτική πράγματι θέλει, μπορεί να προηγείται του τηλεοπτικού «κλίματος», μπορεί ακόμα και να το αιφνιδιάζει. Συζητάμε για την πολιτική επί του πρακτέου και όχι εκείνο το κομμάτι της που για να εκτελεστεί χρειάζεται «προετοιμασία» με διαρροές, παραπολιτικά, αγιογραφίες, στημένα ρεπορτάζ κτλ, που στόχο έχουν να οδηγήσουν σε ένα αποτέλεσμα και όχι να καταγράψουν ένα αυτόνομο γεγονός ή μια αλληλουχία γεγονότων με κριτική ματιά κα