Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ σε τροχιά σύγκρουσης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Όλο και περισσότερο μοιάζει αναπόφευκτη η σύγκρουση του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησής του με το ΠΑΣΟΚ. Όσο το κίνημα της «αγανάκτησης» μένει στους δρόμους, όσο φωνάζει ότι απορρίπτει τον καταστροφικό δρόμο του πρωθυπουργού και των συμβούλων του, τόσο πιο πολύ ο κίνδυνος μετωπικής του πρωθυπουργού με το κόμμα του πατέρα του χτυπάει κόκκινο.
Με... ποιο κόμμα όμως; Αυτό, του οποίου όλες οι ζωτικές λειτουργίες μπήκαν στον πάγο από την εποχή Σημίτη για να καταργηθούν ντε φάκτο από τον σημερινό πρόεδρό του, ο οποίος προτίμησε να το αποκόψει από την παραγωγή και άσκηση πολιτικής ώστε να τη διαμορφώνει με μια στρατιά «εκλεκτών», «κηπουρών» και άγνωστων στους πολλούς συμβούλων;
Η συζήτηση γίνεται για ένα κόμμα, το οποίο αποτελεί, πάνω τρεις δεκαετίες το κέντρο – και επίκεντρο – του πολιτικού συστήματος και, όσο κι αν ο..........
Αρχηγός - Ήλιος το περιθωριοποίησε, όσο κι αν το μετέτρεψε σε έναν απονευρωμένο μηχανισμό εκλογικής – και εν πολλοίς ρουσφετολογικής – αναπαραγωγής, δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί ζωντανό οργανισμό. Ακόμη και τώρα, στις χειρότερες στιγμές του.
Επί χρόνια επισημαίνουμε την όλο και πιο δύσκολη σχέση των δύο τελευταίων ηγετών του ΠΑΣΟΚ με τα κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του. Η φτωχοποίηση αυτών των στρωμάτων τα τελευταία χρόνια προχωρούσε με έναν περίπου σταθερό ρυθμό. Την εποχή του «Μνημονίου» όμως ο ρυθμός αυτός απέκτησε τρομακτική επιτάχυνση με συνέπεια την εξελισσόμενη πλήρη καταστροφή για μικρομεσαίους επιχειρηματίες, αγρότες, υπαλλήλους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Πριν από μήνες, όταν έγινε φανερό ότι τα συστηματικά ψεύδη της κυβέρνησης, του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου περί «σωτηρίας της χώρας» είχαν σύντομη ημερομηνία λήξης, σημειώναμε ότι πλησιάζει επικίνδυνα η σύγκρουση κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας μάλιστα, για να προλάβουμε... παρεξηγήσεις, ότι δεν κάνουμε λόγο για το «βαθύ» και «προνομιούχο» τμήμα του κόμματος, αφού αυτό τείνει να περιοριστεί μέχρι εξαφανίσεως, ενώ παράλληλα είναι πλήρως απαξιωμένο στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας. Και ως εκ τούτου αδύναμο να υπερασπιστεί οτιδήποτε, ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες έχει απόλυτο δίκιο να ανθίσταται.
Η επερχόμενη σύγκρουση λοιπόν δεν αφορά ούτε τους απονεκρωμένους κομματικούς μηχανισμούς ούτε τους ανύπαρκτους ή αχαρτογράφητους μελλοντικούς δελφίνους ούτε τους συνδικαλιστές ούτε, πολύ περισσότερο, τους βουλευτές και πολιτευτές. Ή, τουλάχιστον, όχι κυρίως αυτούς.

Συνενοχή, προπαγάνδα και ηλιθιότητα
Στην πραγματικότητα η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ υπήρξε ο σημαντικότερος στόχος των απαξιωτικών και ενοχοποιητικών ρήσεων του είδους «όλοι μαζί τα φάγαμε». Διότι προφανώς δεν «τα έφαγαν» (πάντα με την έννοια που δίνει ο Πάγκαλος στην πασίγνωστη ατάκα του) «όλοι» μαζί με τις κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχαν επί πολλά χρόνια ο νυν πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρός του.
Τώρα αυτή η βάση, μαζί με ολόκληρη την κοινωνία, βρίσκεται στα π