Πορεία 11ης Μαΐου 2011

 Γράφει η Στεφανία Λυγερού
Πριν αρχίσω, ένα μικρό σχόλιο για τα μήντια.. Ευτυχώς που απεργούν μαζί με εμάς (σάμπως θα ενημερωνόμασταν από δαύτους). Να απεργούν τα παιδιά, για τον αγώνα δουλεύουν. Όποιος θέλει να ξέρει τι συμβαίνει πρέπει αναγκαστικά να βρίσκεται έξω.

Ανένταχτος είναι αυτός που:
1. Δεν είναι πωρωμένος ιδεολογικά
2. Δεν τον σέρνει κανείς από τη μύτη
3. Δεν έχει ανάγκη την προστασία του «πανό»
4. Έχει κλείσει την τηλεόραση
5. Έχει επίγνωση της κατάστασης (ξέρει ποιος φταίει, ποιον πρέπει να πολεμά)
6. Δεν φοβάται, είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί για τα κεκτημένα του που καταπατώνται
Στην πορεία του Φεβρουαρίου δεν θα ήμασταν πάνω από 50 τέτοιοι. Στην χθεσινή ήμασταν πάνω από 1000!!! Με γεωμετρική πρόοδο αυξάνεται ο αριθμός των τέτοιων..
Αυτοί όλα τα χαρτιά τους τα έχουν παίξει (μήντια, κουκουλοφόροι «αναρχικοί» -βλ. Μαρφίν-, συνδικαλιστικά όργανα) για να......μην βγούμε, για να μην αντισταθούμε. Έχουν παίξει όλα τους τα χαρτιά και πρόβατα δεν μας έκαναν! Δεν έχουν άλλα (χαρτιά).

Ο κόσμος μαζεύεται. Χωρίς τίποτα. Απλά μαζεύεται. Ίσως επειδή ο συναγωνιστής είναι η καλύτερη παρέα, ίσως γιατί αν βγεις μια φορά κι αγωνιστείς εθίζεσαι και θέλεις πάλι. Ίσως γιατί πραγματικά αισθάνεσαι άτρωτος όταν μάχεσαι για το δίκιο σου. 
Αν το δεις από μια πλευρά θα πεις ότι είμαστε λίγοι, ότι οι ένστολοι μας νικάνε, ότι αυτοί δεν παθαίνουν τίποτα. Αν το δεις όμως από τη μεριά τους.. Αυτοί βλέπουν ότι:
1. ενώ «έχτισαν» τα πάντα, εμείς βρίσκουμε άνοιγμα
2. δεν έχουν άλλο κόλπο για να μας τρομοκρατήσουν/διαχωρίσουν/αποβλακώσουν
3. αυξανόμαστε και πληθαίνουμε οι έτοιμοι/μάχιμοι
(λόγω όλων αυτών) Βλέπουν.. ότι θα χάσουν.
Το καλύτερο δε είναι ότι δεν ξέρουν πότε θα βγει, από πού θα τους έρθει. Από δω και πέρα, κάθε μέρα, θα τρέμουν. Αυτό είναι η δύναμη του λαού. Αυτοί έχουν τ’ άρματα, ο λαουτζίκος τούς κάνει και τρέμουν!!
Αυτός ο μήνας θα μείνει στην ιστορία. Θα μείνει ως η αρχή. Από χθες ξεκίνησε, όλοι κανονίζουν διανυχτερεύσεις στη βουλή. Ρωτήστε, ενημερωθείτε, το πατιρντί άρχισε. 
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στις δολοφονικές επιθέσεις των ματ. Με όλο το σεβασμό στα θύματα και στις οικογένειές τους. Πόλεμο έχουμε. Κάποιοι θα πέσουμε την ώρα του αγώνα. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ!!!!!!
(Έχω κι εγώ μαμά, έχω κι εγώ γιο, όλοι ξέρουν ότι αγωνίζομαι για τη χώρα μου και ότι θα είναι μεγάλη μου τιμή και καμάρι να πεθάνω γι’ αυτήν).
Στεφανία Λυγερού
Υ.Γ. Γι’ αυτούς: 1. Η ώρα σας έφτασε 2. Προδότης δεν επέζησε ποτέ για να μας διηγηθεί την ιστορία του..