Προωθούν (αίσχος!) τα παιδιά τους

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΚΛΟΓΕΣ και σήμανεσυναγερμός. Ξύπνησαν οι «κοιμώμενοι» (για την Ελλάδα) και τρέχουν για πάρτητους. Για την ψήφο τους τη ακριβή, που θα φέρει έδρα κι αυτή «κέρδη». Κάθελογής, τωρινά, αυριανά και μακροπρόθεσμα. Και μόνο για τη…δόξα δεν τρέχουν,στις χαλεπές μας μέρες. Και, βέβαια, εμείς που βλέπουμε την αγωνία τους έχουμεκαι την απορία μας. Τόσο «επικίνδυνο», σήμερα, το «επάγγελμα», τόσα…γιαούρτιακαι κραυγές κι αυτοί επιμένουν; Δεν είδαν το....... αγριεμένο βλέμμα τουπολίτη-ψηφοφόρου για να υποστείλουν τη σημαία, να αποσυρθούν στα του οίκου καινα απολαύσουν τη σύνταξη των γηρατειών τους;
ΟΛΑ τα είδαν, τα ξέρουν καιτα ζύγιασαν γι αυτό και επιμένουν. Είναι έργο δικό τους (τα προνόμια),συνολικό, συντεχνιακό, κι όταν τα έκτιζαν προνόμια, κρατούσαν τα κομματικά τουςσε αναστολή και τα «ιδεολογικά» χωμένα στο (κωλο)τσεπάκι. Βλέπουν, λοιπόν, τιςμούντζες και τα γιούχα κι όμως επιμένουν, διαγκωνιζόμενοι. Από κόμμα σε κόμμαμη μείνουν εκτός νυμφώνος και από…χωρίου εις χωρίον για προεκλογικό αγώνα. ΟΧΙ μόνο δεν πτοούνται, αλλά«κατεβάζουν» και τα παιδιά τους! Σε αγώνα άχαρο και «επικίνδυνο», στις μέρεςμας, αλλά…μπόρα είναι θα περάσει. Θα αποσυρθεί ο πατέρας, θα συνεχίσει ο γιος-ηκόρη. Δεν θα κτιστούν καινούρια προνόμια-αρκούν τα παλιά, δομημένα με φαντασίαδικιά τους και με ξένα λεφτά (των φορολογουμένων). Και, βέβαια, θα (παρα)μείνειτο όνομα. Η «φίρμα» που γαλούχησε γενιές και θα εμπνέει στο μέλλον. Γιατί, όσοκι αν κατάντησε της ύλης ο κόσμος, «την δόξαν ουδείς εμίσησεν».ΑΠΟ’ δω και πέρα, η ευθύνημεταβιβάζεται στον αυριανό ψηφοφόρο. Η επιλογή είτε η απόρριψη και οαποκλεισμός βαραίνει τους δικούς του ώμους. Δεν προσδοκούν οι πάντες διορισμόκαι βόλεμα, ωστόσο, η μνήμη, τέτοιες μέρες, ατονεί. Ξεχνάει τα δεινά του,προεκλογικά, ο ψηφοφόρος, αναπολεί μέρες εκλογικών θριάμβων με λαοθάλασσες καισημαιάκια και πάει για μια απ’ τα ίδια. Δεν είναι όλοι-είναι κάποιοι. Αφελείςκαι επιλήσμονες. Θα μεταφέρουν την ψήφο τους απ’ τον μπαμπά στον γιο και ηΕλλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.ΚΑΙΡΟΣ ν’ αλλάξουν ταεκλογικά μας ήθη που (εξ)έθρεψαν πολιτικούς και συντήρησαν «τζάκια». Κι αναυτοί ονειρεύονται να κληροδοτήσουν και τη ψήφο μας στα παιδιά τους, δεν τουςκάνουμε τη χάρη. Δικιά τους είναι μόνο η περιουσία τους. Τα άλλα είναι δικάμας.