Ταπεινοί και καταφρονεμένοι

Του Θεόδωρου Κουτρούκη
Στην Αμαλία Κ., που μπόρεσενα γίνει η φωνή εκείνων που δεν είχανφωνή

Τους γνωρίζαμεαπό παλιά αλλά τώρα έχουμε λόγο να τους παρατηρούμε πιο προσεκτικά. Καθώς οιχριστουγεννιάτικές γιορτές πλησίαζαν η παρουσία τους μοιάζει να είναι πιοαισθητή παρά ποτέ. Θέλετε το γενικότερο κλίμα της κατήφειας; θέλετε ηοικονομική ύφεση που φόρεσε τα χειρότερα της αξεσουάρ (ανεργία, δυσπραγία,απολύσεις, φτώχεια, ακρίβεια, λουκέτα); Εκείνοι ήταν παρόντες: στο παγκάκι τουπάρκου, τη γιορτή του γηροκομείου, το προαύλιο του ειδικού σχολείου, τηντραπεζαρία του ιδρύματος, το άσπρο δωμάτιο του νοσοκομείου, το......συσσίτιο τηςενορίας. Φαίνονται πλέον πιο οικείοι από ποτέ.
Αυτοί ήξεραν απόκακουχίες, από διακρίσεις, από δυσκολίες, από πόνους καλύτερα από τον καθένα.Δεν συνήθιζαν όμως τις καταλήψεις, τις απεργίες, τις πορείες… Απλώς έδειχναν τηδύναμη τους βιώνοντας τη δική τους προσωπική ιστορία. Έχει λεχθεί ότιοι άνθρωποι είναι προικισμένοι με τη δύναμη να υποφέρουν πολλά, όσο μπορούν ναυποφέρουν τον εαυτό τους. Μπορούν να ζήσουν δίχως ελπίδα, φίλους, βιβλία ακόμηκαι χωρίς μουσική, φτάνει να μπορούν να ακούν την σκέψη τους, το πουλί που κελαηδάστο παράθυρο και την απόμακρη μελωδία της θάλασσας. Για τους παλιούςμας γνώριμους, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους, η ζοφερή άχλη των κοινωνικώνκαι οικονομικών προβλημάτων είναι «φίλη καρδιακή». Ωστόσο η παρέα είναι πλέον τώραπολύ μεγαλύτερη καθώς έχουν προστεθεί νέα μέλη: απολυμένοι, νεόπτωχοι,δανειόπληκτοι, νέοι άστεγοι, όλοι θύματα της ύφεσης που μοιάζουν να ξεπήδησαναπό το μουχλιασμένο έρεβος των βιβλίων του Ντίκενς. Αυτή τη φορά είναι τόσοπολλοί που δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι δεν τους βλέπουμε. Φέτος ο Αη-Βασίληςδεν είχε τίποτε για εκείνους στο σάκο του. Ίσως του χρόνου δε φέρει τίποτε καισε μας. Κι έτσι το δώρο μας να γίνει η ζεστή συντροφιά τους, το δώρο τους ηδική μας συντροφιά. Ας τη χαρούμε! ΚαλάΧριστούγεννα και Χρόνια Πολλά.

Θεόδωρος Κουτρούκης