Τέλος χρόνου και τέλος στα παραμύθια των επιτηδείων…

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες και για πρώτη φορά συστηματικά ο υπουργός οικονομικών και οι συνεργάτες του προσπάθησαν χθες στην επικοινωνία που είχαν με την τρόικα να κερδίσουν χρόνο για να μην οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών, καθώς το κρατικό ταμείο σε τρείς εβδομάδες θα είναι απολύτως άδειο.  Έδωσαν πραγματική μάχη για να εξηγήσουν ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα και εξήγησαν αναρμοδίως ότι αυτά που τους ζητούν θα έχουν ως συνέπεια την άμεση πτώση της κυβέρνησης, άρα και την κατάρρευση της προσπάθειας της τρόικας. Τέλος έγινε μια μάλλον δειλή απόπειρα να συναρτηθεί η επικοινωνιακή αδυναμία της κυβέρνησης ως προς την επιβολή νέων εξοντωτικών μέτρων με την αναποφασιστικότητα της Ευρωζώνης να........ προωθήσει ταχύτερα τα συμπεφωνημένα στο τελευταίο «πακέτο διάσωσης». Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τα μέλη της τρόικας, τα οποία λένε ότι ο κ. Βενιζέλος ομιλεί μια διαφορετική γλώσσα από αυτούς και ότι δύσκολα μπορούν να συνεννοηθούν μαζί του. Μάλιστα έχει δημιουργηθεί κλίμα εναντίον του στα κέντρα των αποφάσεων και ξεκίνησε μια καμπάνια προς τους δημοσιογράφους των διεθνών ΜΜΕ, ώστε ο τελευταίος να θεωρηθεί απειλή για την προώθηση της συμφωνίας που δήθεν θα έδινε χρόνο στην Ελλάδα για δημοσιονομική ανάταξη και θα προστάτευε τη ζώνη του ευρώ από την πίεση της χρηματαγοράς.  Όλα τώρα δείχνουν ότι τα πράγματα οδηγούνται επιτηδείως σε αδιέξοδο με την ευθύνη να μετακυλύετε από την τρόικα στη κυβέρνηση και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση στον αρνητικό ρόλο – όπως υποστηρίζουν – του νέου υπουργού οικονομικών.  Αυτά είναι τα νέα. Η είδηση όμως είναι άλλη. ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία κατέληξαν ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για πειραματισμούς στην Ελλάδα και ότι το τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να απορροφήσει άμεσα με ανακεφαλαίωση μια αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους 50-60%, ώστε αμέσως μετά να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο την οικονομική ολοκλήρωση σε σύντομο και σαφώς προσδιορισμένο χρονικό διάστημα. Τούτο όμως σε υψηλό πολιτικό και μάλλον αφηρημένο επίπεδο. Για την συγκεκριμενοποίηση ενός σχεδίου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και όχι απλώς στην ευρωζώνη, όπως επέμειναν οι ΗΠΑ, απαιτείται περισσότερο από ένα εξάμηνο, εντός του οποίου θα πρέπει να ηρεμήσει η χρηματαγορά και να εξασθενήσει ελαφρώς το κοινό νόμισμα, δίχως όμως ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη να ξεπεράσει το 2%. Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν δίχως την απαλλαγή από το «ελληνικό βάρος», το οποίο ναι μεν είναι σχετικά μικρό σε απόλυτα οικονομικά μεγέθη, αλλά εξελίχθητε δυσβάσταχτο πολιτικά, από τη στιγμή μάλιστα που η συμφωνία του καλοκαιριού αποδείχθηκε φάρσα: τόσο σε επίπεδο χρηματοπιστωτικής διαχείρισης (τράπεζες και άλλοι θεσμικοί επενδυτές), όσο και σε εκείνο της στρατηγικής του δανεισμού αυτού καθεαυτού, καθώς προέβλεπε χώρες της ευρωζώνης να δανείζουν την Ελλάδα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που πιθανότατα να δανείζονταν οι ίδιες στη σημερινή αρνητική χρηματοπιστωτική σ