Τέλος στο…μαγγανοπήγαδο!

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΚΤΙΜΗΣΑΜΕ ποιοτικά τηνπολιτική μας ζωή. Απ’ την κορυφή στη βάση και ξανά στην κορυφή. Οι πολιτικοίμας εξάντλησαν τα περιθώρια και φαντάζουν ως κοινοίεπαγγελματίες-συμφεροντολόγοι. Εμείς χορέψαμε στον ρυθμό τους και μας άρεσε.Κράτησε όσο κράτησε το πανηγύρι στην Ελλάδα κι ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Μεσυνεταίρους που ξέρουν από αριθμούς κι εμείς νομίσαμε πως η ζωή είναιμόνο…σκυλάδικο κι έξω καρδιά.ΚΙ αν οι πολιορκητές τηςεκάστοτε βουλής είχαν τα σχέδιά τους, εμείς δεν τους κόψαμε τη φόρα. Πέρα απ’το (γραμμένο απ’ τους ίδιους) βιογραφικό τους, δεν νοιαστήκαμε αν π.χ. όλοιτους πήγαν φαντάροι. Πόσοι και πόσο εξαγόρασαν τη θητεία τους πριν γίνουνυπουργοί κι αν κάποιοι κράταγαν τρελόχαρτο για εισιτήριο στην πολιτική. Τι άλλοδεν είδαμε-δεν απαιτήσαμε ως ......οπαδοί και ψηφοφόροι; Το πραγματικό τους «πόθενέσχες» και τα οικονομικά τους πριν και μετά. Και, βέβαια, δεν τους πήραμεχαμπάρι πότε ψήφιζαν νόμους για πάρτη τους κι άλλους που βγάζουν μάτι. Ποιος ναπονηρευτεί για την πονηριά τους πρώτα να φτιάξουν νόμους ατιμωρησίας υπουργώνκι ύστερα να μας ληστέψουν…
ΕΝΑΣ κόσμος πολιτικών πουέβγαλε λάδι τους λαδωμένους του Βατοπεδίου και τους μιζαδόρους υπουργούς (πουξεχάστηκαν) διεκδικεί την ψήφο και την εμπιστοσύνη μας, ξαναφορώντας τααγγελικά φτερά στους ώμους. Χωρίς ίχνος μεταμέλειας και αλλαγής στην πρακτικήτους. Κι αν θέλεις δείγμα, δες τη στάση και την τακτική τους δίπλα στονσημερινό Πρωθυπουργό και προσκειμένου να…σώσουν την Ελλάδα. Το κόμμα τους πάνενα σώσουν και να σωθούν οι ίδιοι, μέσα από ανομολόγητα κόλπα και αφανέρωτεςίντριγκες. Η παράταξη πρώτα και το πολιτικό μας τομάρι, το αύριο κι ας είναιχειρότερο απ’ το χτες, η πολιτική μας επιβίωση κι ας αποβιώσουν οι κάτω κι οιαπό κάτω.ΠΟΛΥΜΕΛΗΣ και δυσκίνητη, μεκομματικούς που αλληλοϋποβλέπονται και σε ρόλο σωτήρα, δεν περπατάει ηΚυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας». Γι αυτό και επιμένουμε να τους λείψει το κίνητροκαι η ψυχολογία της ομάδας. Ο αγώνας για την επανεκλογή είτε τη συμμετοχή στηνανά 4/ετία ανανεούμενη εξουσία, που είναι…προαπαιτούμενο για μια απ’ τα ίδια.Με άρχοντες και αρχομένους στο μαγγανοπήγαδο της συμφοράς, όπου ξοδεύεται τονερό πριν αντληθεί. Μας αρκεί ένας μετεκλογικός Παπαδήμος, χωρίς την…αύρα τωνπολιτικών.