«Θρίαμβος» και «καταστροφή» σε φαιό-κίτρινο φόντο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑΠόσο απέχουν τα κυβερνητικά πανηγύρια από την αριστερή καταστροφολογία; Περίπου όσο χώρο χρειάζεται η κουτοπόνηρη σαμαρική Ν.Δ., για να κρύψει την ανομολόγητη χαρά της κάθε φορά που κάποιος «έγκυρος» ξένος προβλέπει την αποτυχία, όπως και εκείνη.Κάπως έτσι εμφανίζεται σήμερα η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, λίγες μέρες μετά το «θρίαμβο» ή την «καταστροφή» μας από τις αποφάσεις των Ευρωπαίων της προπερασμένης Πέμπτης. Διότι, ακούγοντας και διαβάζοντας τις ένθεν και ένθεν απόψεις, μπορεί κανείς να πιστέψει ότι συνέβησαν και τα δύο: και θριαμβεύσαμε και καταστραφήκαμε!Μέση οδός δεν υπάρχει; Εχει χαθεί η λογική; Οχι δα. Την έχουν όσοι Ελληνες έσπευσαν να επανακαταθέσουν στις τράπεζες όσες καταθέσεις είχαν αποσύρει φοβούμενοι την «καταστροφή». Είδαν ότι αυτή δεν επήλθε, βεβαιώθηκαν ότι για κάποιο διάστημα -ίσως και ποτέ- δεν θα επέλθει κι έκαναν το αυτονόητο. Το αυτονόητο που τόσο λείπει από την καθημερινή....... πολιτική πρακτική, για να κυριαρχούν η υπερβολή και ο παραλογισμός.Οι αποφάσεις, λοιπόν, ελήφθησαν και μόνο αν τεθούν -και κατανοηθούν- στις πραγματικές διαστάσεις τους θα αποβούν χρήσιμες. Ηταν θετικές, αλλά δεν προσφέρονται για πανηγύρια. Και μόνο να αναλογιστεί κανείς τι θα συνέβαινε σήμερα, αν δεν είχαν ληφθεί (το απλούστερο: οι περίφημες αγορές θα είχαν αφηνιάσει και οι ελληνικές τράπεζες θα βρίσκονταν στα πρόθυρα της καταστροφής, με τον πανικό του κόσμου να γίνεται ανεξέλεγκτος), αρκεί για να διαπιστωθεί η θετική πλευρά τους.Κι ενώ τις πρώτες μέρες Παπανδρέου και Βενιζέλος τα πήγαν καλά στη διαχείριση του θέματος (ανάλυση των θετικών και χαμηλοί τόνοι), ήρθε η ομιλία του πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, με ένα κλικ παραπάνω στους πανηγυρισμούς, και το χάλασε. Η χώρα και οι πολίτες έχουν ανάγκη από αισιοδοξία, να ξεφύγουν έστω λίγο από το κλίμα της καταστροφολογίας, αλλά μέχρι εκεί.Η χώρα εξασφάλισε τα δανεικά που χρειάζεται τα επόμενα χρόνια, θα ξεπληρώσει με καλύτερους όρους (μεγαλύτερο διάστημα αποπληρωμής, μικρότερο επιτόκιο), αλλά δεν έλυσε το πρόβλημα του χρέους της. Και επ' αυτού δεν πρέπει να υπάρχει πεδίο για καλλιέργεια ψευδαισθήσεων. Ισως, μάλιστα, πρέπει να αρχίσει να καλλιεργείται το έδαφος για μια πιο ριζική λύση αργότερα.Αυτό που έγινε τώρα (ένα μικρό «κούρεμα», δηλαδή ένα είδος «χρεοκοπίας», την οποία κανείς δεν κατάλαβε), με τρόπο οργανωμένο και σε συνεννόηση και όχι με τις προτεινόμενες από κάποιους «μαγκιές», μπορεί να γίνει αργότερα σε μεγαλύτερο βαθμό. Ωστε η χώρα να απαλλαγεί από ένα μεγάλο κομμάτι του χρέους της, να πάρει βαθύτερη ανάσα και να μη ζει με την ψυχή στο στόμα. Αυτά πρέπει να κάνει η κυβέρνηση από εδώ και πέρα, παραμερίζοντας κάθε πειρασμό για αχρείαστη θριαμβολογία.Για την αντιπολίτευση τι να πει κανείς; Οι της Ν.Δ., αφού είδαν ότι δεν επαληθεύτηκαν οι κινδυνολογικές προβλέψεις τους (ο Τρισέ δεν... έκανε τη χάρη στον Σαμαρά να επιμείνει ώς το τέλος ότι δεν θα χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες, εφόσον οι οίκοι αξιολόγησης χαρ