Το παιχνίδι της Μέρκελ και πέρα από αυτό

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Δεν αποφάσισε αυτό το αιφνιδιαστικό ταξίδι στην Αθήνα η Γερμανίδα καγκελάριος για να στηρίξει απλώς την κυβέρνηση και μάλιστα τον κ. Σαμαρά. Τον εαυτό της θέλει να καλύψει για τις αποφάσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί εις βάρος της Ελλάδας, με τραγικό θύμα τα δυο-τρίτα της κοινωνίας. Η κ. Μέρκελ δεν επιθυμεί να επωμισθεί την........... ευθύνη της δρομολογημένης θεσμικής (πλέον) απομόνωσης της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ούτε την διαδικασία καραντίνας για την μετατροπή του δημόσιου χρέους σε «βιώσιμο», που θα ακολουθήσει αμέσως μετά την εκκολαπτόμενη συμφωνία για τα δημοσιονομικά. Με άλλα λόγια, η κυρία Μέρκελ έρχεται για να ανοίξει το δρόμο εισαγωγής ενός διπλού νομισματικού συστήματος στην Ελλάδα, ως προάγγελος αυτού, στο βαθμό που το χρέος κριθεί «μη-βιώσιμο» και για όσο καιρό η χώρα παραμείνει εκτός της χρηματαγοράς.
Η Ελλάδα τυπικώς θα παραμείνει στην ευρωζώνη, αλλά υπό καραντίνα και αυστηρή εποπτεία μέχρι να φανεί σε πιο βαθμό θα αποδώσουν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις ως προς τον ρυθμό μείωσης του χρέους. Καθώς όμως τα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης της κυβέρνησης είναι επόμενο να μεγεθύνουν την ύφεση, να «στεγνώσουν» απολύτως την αγορά και να προκαλέσουν ασφυκτικό πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο δεν προτίθεται να λύσει η ΕΚΤ, αποκλειστικά για την Ελλάδα θα ακολουθηθεί η πρόνοια του διπλού νομισματικού. Τούτο θα αποτελέσει ειδικό διακανονισμό μετά την υπερψήφιση των εξοντωτικών για την κοινωνία μέτρων από το ελληνικό κοινοβούλιο, σε έκτακτη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και μετά τις αμερικανικές εκλογές φυσικά - αποκλειστικά για το ελληνικό ζήτημα - σύμφωνα με τον οποίο για όσο διάστημα η χώρα θα βρίσκεται εκτός χρηματαγοράς, οι τραπεζικές καταθέσεις και η συναλλαγές με το εξωτερικό θα παραμείνουν σε ευρώ, το οποίο παράλληλα θα συνεχίσει να αποτελεί το νόμισμα αναφοράς της χώρας, ενώ οι μισθοί θα πληρώνονται σε Άλλο Νόμισμα. Αυτό είναι τούτη την ώρα το κυρίαρχο σενάριο. Ανάλογα με την προσαρμογή της χώρας και τις επιδώσεις της οικονομίας, τούτο το εσωτερικό νόμισμα, που θα είναι αδιαπραγμάτευτο στην διεθνή χρηματαγορά θα πλωρίζεται. Έτσι η ευθύνη εξόδου από την πιστωτική κρίση περνά εξολοκλήρου στην ελληνική πλευρά. Σταματά προς το παρόν η συζήτηση για νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, με συμμετοχή αυτή τη φορά και του επίσημου τομέα της ευρωζώνης, όπως και η προοπτική για νέο δανεισμό μετά από «επιμήκυνση» του προγράμματος της τρόικας. Τώρα, προετοιμάζεται η εφαρμογή άλλης στρατηγικής, σύμφωνα με την οποία τα αποτελέσματα της ύφεσης που προκαλεί η νεοφιλελεύθερη, βίαιη προσαρμογή και η δημοσιονομική «ριζική» αναθεώρηση, δεν θα αντιμετωπίζονται με αυξημένο δανεισμό από τους εταίρους μας ή κάλυψη από την ΕΚΤ, παράλληλα με «κούρεμα» των περασμένων δανειακών κεφαλαίων, αλλά με πρόσθεση στην εσωτερική υποτίμηση και συγκαλυμμένης υποτίμησης δια ενός εσωτερικού πληθωριστικού μέσου γενικών συναλλαγών. Μιλάμε δηλαδή για την απόλυτη φτωχοποίηση και ευρω-προτεκτορατοποίηση της Ελλάδας, όπου η αν