Το τέλειο πολιτικό έγκλημα…

Του Δημήτρη ΓιαννακόπουλουΟι παρακάτω αράδες αποτελούν έκφραση σοβαρής ανησυχίας του γράφοντος ότι το καθεστώς στην Ελλάδα βρίσκεται μόλις ένα βήμα πριν διαπράξει το τέλειο πολιτικό έγκλημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας και του Ελληνισμού. Αυτό θα είναι η επιχείρηση διασκέδασης των ευθυνών του πολιτικού συστήματος και εν γένει των διαπλεκομένων στο πτωχευτικό αδιέξοδο της χώρας, με θερμή εμπλοκή μας στην διένεξη μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Η κυβέρνηση με τους πολιτικούς και επιχειρηματικούς συμμάχους της έχει δείξει μέχρι τώρα ότι είναι αδίστακτη στο δρόμο ισοπέδωσης της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή την στιγμή βρίσκεται κυριολεκτικά στην..... γωνία δεχόμενη πλήγματα απ’ όλες σχεδόν τις κοινωνικές ομάδες, αλλά και τους ευρωπαίους εταίρους μας, ενώ η περίφημη αγορά την έχει ήδη απορρίψει. Συνήθως τα καθεστώτα που βρίσκονται σε μία τέτοια κατάσταση επιστρέφουν την εντολή που ατίμασαν στο εκλογικό σώμα, εάν εμφορούνται από δημοκρατικό ήθος. Εάν όχι, μετατρέπουν την πολιτικο-οικονομική κρίση σε μείζονα εθνική κρίση για να διασωθούν μέσω πατριωτικών κορωνών και εκμετάλλευσης του εθνικού φρονήματος του λαού. Το τελευταίο στις περισσότερες περιπτώσεις καταλήγει σε εθνική τραγωδία, ή ακόμα και σε διάχυση της κρίσης παγκοσμίως. Αυτό είναι ένα μάθημα από την πολιτική ιστορία της νεωτερικότητας και το μάθημα που θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί πάρα πολύ καλά όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες από την διαδρομή του ελληνικού κράτους μετά την ίδρυσή του.Δυστυχώς η ιστορία είναι γεμάτη από φάρσες που σκαρώνουν συνήθως τυχοδιώκτες που βρίσκονται προ αδιεξόδου, όπως καλή ώρα οι πυρήνες της διαπλοκής που δυστυχώς για όλους μας, ορίζουν τις τύχες λαού και Ελληνισμού στη συγκυρία. Από την στιγμή που κυβέρνηση και καθεστώς δεν πέτυχαν εγκαίρως να μετατρέψουν την οικονομική κρίση σε πολιτική κρίση αναζητώντας διέξοδο με την προκήρυξη γενικών εκλογών, προκάλεσαν μία δομικότερη κρίση στο σύστημα κυριαρχίας (πολιτικο-οικονομική), η οποία επιλύεται είτε με κατάρρευση του συστήματος και ριζική πολιτική αναδιοργάνωση, είτε με «compensation» στο επίπεδο συμφερόντων που ορίζονται από την εξωτερική πολιτική και άμυνα.Με δύο λόγια και κρίνοντας από τις μέχρι τώρα αντιδράσεις κυβερνητικών αξιωματούχων και φορέων προπαγάνδας του καθεστώτος, θεωρώ πολύ πιθανό να βιώσουμε την επιχείρηση μετατροπής της πολιτικο-οικονομικής (μας) κρίσης σε κρίση στο Αιγαίο, στην Κύπρο και ενδεχομένως σε όλη την οριογραμμή που συνιστά τα σύνορά μας, ή γενικότερα περιοχές άρθρωσης νόμιμου και δικαιολογημένου για την ασφάλεια και το κύρος της χώρας, εθνικού συμφέροντος. Σε ένα προηγούμενο σημείωμά μου υπό τον τίτλο «Οι μέρες είναι πονηρές» που φιλοξένησαν φίλοι στο διαδίκτυο, επιχείρησα να προϊδεάσω για τον κίνδυνο αυτής της εγκληματικής μετατροπής της κρίσης, συστήνοντας μετά λόγου γνώσεως (33 χρόνια ενασχόλησης με την θεωρία και την πρακτική της διεθνούς πολιτικής) η Ελλάδα να κρατήσει αποστάσεις από το περιεχόμενο της κρίσης Τουρκίας – Ισραήλ, να οχυρωθεί πίσω από τις αποφάσεις του ΟΗΕ και να συστήσει στην κυβ