Το 'βλεπαν, το 'παιξαν;

Του Σταύρου ΧριστακόπουλουΑν μη τι άλλο ο πρωθυπουργός έχει μια αδιαμφισβήτητη ικανότητα να προβλέπει: «Αν δεν λάβουμε μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες». Τάδε έφη ο Γιώργος Παπανδρέου στις 4 Ιουνίου 2010, σε συζήτηση στη Βουλή. Τη μέρα εκείνη η συζήτηση ήταν τουλάχιστον... σημαδιακή.Είχε προκληθεί από ερώτηση του Σαμαρά για πράξεις και παραλείψεις του υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας Ελλάδος επί των διαδικασιών διακανονισμού των συναλλαγών για τα ελληνικά ομόλογα – οι οποίες είχαν εγείρει μεγάλο θέμα για τεχνητά..........περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης εις βάρος των ελληνικών ομολόγων. Έλεγε όμως κι άλλα ο Γ.Α.Π. εκείνη τη μέρα, σε μια ακόμη κορύφωση της συνήθους ηθικολογικής ρητορικής του.«Επίμονη είναι η απαίτησή μας για διαφάνεια στη χώρα και για τη διερεύνηση όλων των υποθέσεων διαφθοράς» τόνιζε με τη βεβαιότητα του αδιαμφισβήτητου και ανυποχώρητου τιμωρού. «Να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα ριζικά, να καταρρίψουμε την ακραία λογική ότι φταίνε οι 300 της Βουλής» παρότρυνε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τον Σαμαρά και τους υπόλοιπους εκλεγμένους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού.Και πράγματι: Από τότε μέχρι σήμερα η κυβέρνησή του με επιμονή και σταθερότητα, με τη συνεπικουρία δημοσιογράφων, διανοουμένων, ποικιλώνυμων προπαγανδιστών αλλά και κοινών ανεγκέφαλων, διακινεί την ίδια άθλια ιστορία: από το «Μαζί τα φάγαμε» και «Η Ελλάδα είναι το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος της Ευρώπης», μέχρι το «Όλοι είναι διεφθαρμένοι», «Οι δημόσιοι υπάλληλοι μας χρεοκόπησαν» και διάφορες άλλες ηλίθιες αμετροέπειες. Όλα όσα έπρεπε να ειπωθούν για να αποκλειστούν από τη συζήτηση οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας.Η ουσία όμως βρισκόταν η πρώτη ατάκα του πρωθυπουργού: «Αν δεν λάβουμε μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες». Τι έκαναν για το «αίσθημα δικαίου» από τότε μέχρι σήμερα; Όλα αυτά που συνεχώς καταγράφουμε και είναι πια βαρετό να επαναλαμβάνουμε. Όλα όσα εντείνουν καθημερινά τα αισθήματα της αδικίας, της εξαπάτησης, της αέναης κλοπής αλλά και της ατιμωρησίας των παραγόντων του πολιτικού, επιχειρηματικού και μιντιακού συστήματος.Ε, λοιπόν, τώρα που κορυφώνονται τα καθημερινά «γιούχα» και αγριεύουν συνεχώς οι διαθέσεις εναντίον υπουργών και βουλευτών, κυρίως της συμπολίτευσης, δικαιώνεται πλήρως ο Παπανδρέου. Σε βαθμό που ν’ αναρωτιέται κανείς – επηρεασμένος από το κλίμα των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο: Αφού το ’βλεπαν, το ’παιξαν τουλάχιστον για να βγάλουν κανένα ευρουλάκι για το χειμαζόμενο δημόσιο ταμείο;Ή μήπως φρόντιζαν μόνο για τη διασφάλιση των τοκογλύφων και των διεθνών τζογαδόρων, που πάνω από ενάμιση χρόνο τώρα βγάζουν τρελά λεφτά πάνω στο παιχνίδι της υποτιθέμενης «διάσωσης» της Ελλάδας και της «μάχης κατά των κερδοσκόπων»;Μπα, μάλλον δεν το ’παιξαν, τουλάχιστον όχι για λογαριασμό του δημόσιου ταμείου, διότι αυτό είναι το μόνο που δεν ωφέλησαν τόσο