Το…τεστ

Του Θανάση Νικολαΐδη ΤΑ’ πε άτσαλα και μευπερβολές ο κ. Καρατζαφέρης, ωστόσο, το θέμα-επίκαιρο εδώ και χρόνια-καίει καιζεματάει. Με τους «εισαγόμενους» της παγκοσμιοποίησης και την Ελλάδα χοάνηαποδοχής λαθρομεταναστών. Κι αν μας «προτίμησαν» οι αποδιωγμένοι για τον «ΞένιοΔία» μας, άλλοι τόσοι μας φόρτωσαν τη φτώχια, τις αρρώστιες και τηνεγκληματικότητα, σε επίπεδο…εγκληματικό. Πορέψου, λοιπόν, έλληνα, με το ντόπιο«λουλούδι» να ανθίζει με τον ξένο σπόρο αγκαλιά. Κι έσμιξαν τα...... ημεδαπά τσακάλιαμε εισαγόμενα, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους για κοινό σκοπό και δράση, ξαμολήθηκανστην αφύλαχτη Ελλάδα της «δημοκρατίας» κι όποιον φάει το σκοτάδι, όποιον πάρειο Χάρος.
ΔΕΝ γίνεσαι φονιάς κατά τη«μέθοδο» Καρατζαφέρη, ούτε μπορούν τα τρεμάμενα χέρια του γεροντάκου ναχειριστούν το όπλο (του) για άμυνα. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας η φύλαξη του(όπως και τόσα άλλα), φτάνει να τον νοιαστεί. Και, βέβαια, ποτέ της δεν τοννοιάστηκε και είναι το αποτέλεσμα χειροπιαστό. Οι δολοφόνοι-πιστολέρο της «17Ν»είναι στα κελιά τους και οι πολιτικοί μας κοιμούνται ήσυχα. Αυτοίκινδύνευαν(;), κυρίως, αυτοί τους ανακάλυψαν και τους μάντρωσαν. Τους «άλλους»τους αφήνουν ελεύθερους να τριγυρνούν άγνωστοι ανάμεσά μας, με το προστατευτικόκέλυφος των προσωπικών τους δεδομένων. ΚΑΙ ο Υπουργός; Αντέδρασε οκ. Χρυσοχοΐδης αραδιάζοντας τα «χρειάζεται» και τα «πρέπει» στις διαπιστώσειςτου. Τον άκουσε το κοινοβούλιο, σχόλασε η συνεδρίαση και ο καθένας τράβηξε γιασπίτι του με συνοδούς τους χωροφύλακες. Έκανε το καθήκον του για τον ανυπεράσπιστοπολίτη που εκπροσωπεί και δεν τον προστατεύει. Για το «ψήσιμο» τουλαθρομετανάστη, πριν γίνει μετανάστης με δικαιώματα και ψήφο. Γι αυτήν τονελληνοποίησαν, στο περελθόν, μέσα σε μια βδομάδα φορτώνοντας το δημόσιο με τουςκρατικοδίαιτους ομογενείς(;) των διορισμών και των άτοκων δανείων. ΕΠΕΙΔΗ, με την αδιαφορία τωνπολιτικών εισπράττουμε και την υποκρισία τους, προτείνουμε το τεστ κι ίσως τουςσυνεφέρει. Να παρατήσουν τους χωροφύλακες-φύλακες του βουλευτή, του υπουργού,του «κάποιου» και να περπατήσουν μόνοι σε τρομοκρατούμενες περιοχές της Αθήνας.Να περιαγάγουν την…σωματική τους ακεραιότητα στα σοκάκια όπου την κουμαντάρειτο «φιλότιμο» του πεινασμένου μετανάστη και του εν δυνάμει δολοφόνου κάθεράτσας και φυλής.ΚΙ ύστερα; Να πάει στην (αφύλαχτη)βίλα του, να τη δει…καλοκαιρινή κι εμείς απέναντι να χάσκουμε αδιάφοροι καιχαμογελαστοί. Όπως αυτοί κι αυτές, μέρα και νύχτα, απ’ τα μακρινά τους έδρανατης αδιαφορίας και της υποκρισίας.