Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Τα νέα από τα ευρωπαϊκά κέντρα των αποφάσεων, από την ΕΚΤ και τον τραπεζικό κλάδο δεν είναι καθόλου καλά. Δεν πρόκειται να αναπαράγω σημερινές φήμες για την προοπτική της Ελλάδας στην εξελισσόμενη κρίση, ούτε να σχολιάσω πιθανότητες εφαρμογής επαχθέστατων μεθόδων περαιτέρω περιθωριοποίησης της χώρας εντός της ΕΕ. Αρκετά κατατρομοκράτησε την κοινωνία το ελληνικό καθεστώς των διαπλεκομένων με την σύμπραξη μιας αποτελματωμένης πολιτικοεπιχειρηματικής διεθνούς ελίτ, για να αντιμετωπίσουν από κοινού το κίνημα ριζοσπαστικοποίησης της............ πολιτικής στην Ελλάδα και την άνοδο της αριστεράς!

Ο στόχος τους, σε κρίσιμο για την χώρα και την κοινωνία βαθμό, επιτεύχθηκε, μόνον που σήμερα η πιθανότητα να βιώσουμε όσα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και λοιποί νεοφιλελευθεριάζοντες τοποθετούσαν ως απειλές στο φάσμα μιας Κυβέρνησης της Αριστεράς, μοιάζει ιδιαίτερα αυξημένη, σχεδόν βεβαιότητα! Φαίνεται ότι θα υποστούμε όσα μας κάλεσε η διαπλοκή να αποφύγουμε, καταψηφίζοντας (κυρίως) την αριστερά, η οποία το μόνο που απειλούσε στην πραγματικότητα ήταν το πακτωμένο από το 1974, και ιδιαίτερα μετά το 1990, καθεστώς ηγεμονίας στον τόπο.
Υπαρκτός, ενεργός κίνδυνος είναι ο Μεγάλος Κυβερνητικός Συνασπισμός στην Ελλάδα να φέρει τη χώρα ταχύτατα – προφανώς συμμορφούμενος στους παράγοντες που στήριξαν την εκλογική του επίδοση - σε ανάλογη κατάσταση με εκείνη που απειλούσε ότι θα την έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ - αν αυτός κέρδιζε την εκλογική αναμέτρηση. Και από εκεί κι έπειτα να επιχειρηθεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση με νέα αυταρχικότερη, κοινωνικοοικονομικά δολιότερη και αντιδημοκρατικότερη μεθοδολογία (: ένα νέο, ύπουλο «μνημόνιο εξυγίανσης» στη βάση ενός διπλού νομισματικού συστήματος), που θα τοποθετούσε την χώρα σε ένα τέτοιο σημείο ώστε η δημοσιονομική της διάσταση και η λειτουργία της εσωτερικής της αγοράς να μην επηρεάζουν πλέον άμεσα την Ευρωζώνη.
Προσπαθώ να αποφύγω την μεταφορά φημών από το πεδίο της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, δεν μπορώ όμως να αποκρύψω ότι σχεδόν κανείς στα κέντρα των αποφάσεων δεν πιστεύει ότι το πρόγραμμα της τρόικας είναι ικανό να διασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να αποπληρώσει τα δάνεια που λαμβάνει, στο πλαίσιο της παρούσης δανειακής σύμβασης. Το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να καταστεί βιώσιμο, υπό τις συνθήκες που μάλλον με μπακαλική αριθμητική και υπερβατικά ορίζει το εφαρμοζόμενο χρεοστάσιο της χώρας. Απλώς, η ελληνική οικονομία έχει καταρρεύσει πλέον και δεν μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα στη βάση του δημόσιου/τραπεζικού δανεισμού/διακανονισμού, μέσω των «μηχανισμών», που επιλέχτηκε. Είναι αδύνατον να λειτουργήσει η ελληνική οικονομία ως συνολική δομή αν δεν συσταθεί από την αρχή και αυτό δεν μπορεί να συμβεί εντός της Ευρωζώνης, μοιάζει να συμφωνούν οι περισσότεροι.
Αυτά δεν είναι καινούργια. Εμείς με ευθύνη και σύνεση προσπαθήσαμε να τα εξηγήσουμε από την αρχή της κρίσης, αλλά δυστυχώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε την προπαγάνδα λογής-λογής τυχοδιωκτών, που ως κύριο έργο τους έχουν