AKOY ΑΡΙΣΤΕΡΕ ΚΙ ΕΣΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ

Το σάπιο καθεστώς της χρηματοπιστωτικής και κλεπτοκρατικής τηλεδημοκρατίας και τα κομματικά παράγωγά του, κατατάσσουν κατά την συμβατική διαχείριση του πολιτικού τόξου την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην άκρα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Η γραμμική θέαση του πολιτικού φάσματος είναι μια απλοϊκή όσο και στρεβλωτική θεώρηση του πολιτικού γίγνεσθαι, νεωτερικής κοπής, ανάλογης της ....
γραμμικής θεώρησης του ιστορικού γίγνεσθαι, η οποία οδηγεί στην υιοθέτηση μιας ρηχής και κοντόθωρης αναλυτικής ερμηνευτικής του θεάτρου των πολιτικών γεγονότων. Αυτός είναι και ο λόγος που το πολιτικό σύστημα αδυνατεί σήμερα να ερμηνεύσει τις βαθύτερες λαϊκές διεργασίες που οδήγησαν στην εκρηκτική άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.

Το εργαλείο πολιτικής ανάλυσης που διαθέτει, τόσο στην αστική-φιλελεύθερη, όσο και στην μαρξιστική του εκδοχή είναι χονδροειδές, παρωχημένο και ως εκ τούτου ακατάλληλο για να ιχνηλατήσει τις λεπτοφυείς διεργασίες που διαπερνούν και ανασυνθέτουν με νέους όρους το κοινωνικό σώμα. Εν όσω η Αριστερά και η Δεξιά φαντάζουν παρωχημένες, αδυνατώντας να ερμηνεύσουν τα γεγονότα, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ τριάντα χρόνια τώρα μελετά, σμιλεύει και οξύνει το όργανο οντολογικής, ιστορικής και πολιτικής ανάλυσης που διαθέτει. Και ερμηνεύοντας αυθεντικά το πολιτικό σκηνικό, σήμερα μπορεί πειστικά να απευθυνθεί σε ολόκληρο το γραμμικό πολιτικό φάσμα, του οποίου δεν αποτελεί σημείο ή περιοχή και να το ρυμουλκήσει συλλήβδην στην δική της θεώρηση της ιστορίας. Έτσι, με ασφάλεια μπορεί να προδικάσει εκείνο που όλοι οι άλλοι δεν τολμούν καν να υποθέσουν: Σε πέντε χρόνια (αριθμός 5) η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα έχει εξαφανίσει από τον πολιτικό χάρτη τις δυο πολιτικές δυνάμεις που σήμερα φαντάζουν κραταιές, το σταλινικό ΚΚΕ και τον νεοκομμουνιστικό ΣΥΡΡΙΖΑ μαζί με τα αναρχοκαθεστωτικά και ακροαριστερά θραύσματά τους. Θα τα εξαφανίσει όχι με “αντιδημοκρατικές” διαδικασίες, αλλά με την εξάλειψη των ιστορικοκοινωνικών συνθηκών που τα εκτρέφουν και αποτελούν λόγο και αιτία της ύπαρξης τους, αφαιρώντας τους τα κοινωνικά ερείσματα με την φιλολαϊκή της πολιτική.

Και τότε, εκ των κομμουνιστών θα μείνουν μόνον οι αμετανόητοι, απομονωμένοι από το λαϊκό σώμα, εγκιβωτισμένοι στην μονή Περισσού, όπου εν μέσω ιδεοληπτικής παράκρουσης θα περιφέρουν το άσαρκο σαρκίο τους προσευχόμενοι στα σκύβαλα του Μαρξ, του Έγκελς και του Λένιν υπό την θαλπερή σκέπη του πατερούλη Στάλιν.

Στην γή που γέννησε την οντολογία και την φιλοσοφία, τον Ηράκλειτο και τον Πλάτωνα, η κομμουνιστική σκουριά δεν μπορεί παρά να είναι απόβλητη.

Άκου λοιπόν αριστερέ κι εσύ κομμουνιστή.

Η αριστερά και η δεξιά δεν υπάρχουν, είναι ιδεολογικές ψευδαισθήσεις, διχαστικές του λαϊκού σώματος. Υπάρχει μόνον η πατρίδα και το πολιτικό της υποκείμενο, ο λαός. Η αποδοχή του όρου αριστερός ή δεξιός, είναι άστοχη κι αστόχαστη, διότι αποτελεί μονόπλευρη θέαση του πολιτικού τοπίου. Ο μονόφθαλμος δεν υπερηφανεύεται γι’ αυτό, διότι έχει επίγνωση της απωλείας και επιχειρεί να την αναπληρώσει. Ο αριστερός κομπάζει και κοάζει,