O... αυτοκτονικός ιδεασμός μίας ιστορικής παράταξης!!!

Από τον Κριτικό...

Αυτές τις κρίσιμες μέρες για το μέλλον του τόπου μας, ακούω μέσα στις πολλές απόψεις και κάποιες πιο φωτισμένες, που αναφέρουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι πρωτίστως οικονομικό όσο πολιτικό. Και έχουν τεράστιο δίκιο!!!
Όλα αυτά τα χρόνια από το 1980 και μετά που η χώρα μας μπήκε στην ενωμένη Ευρώπη (Ε.Ο.Κ. και αργότερα Ε.Ε.), αλήθεια είναι ότι απόλαυσε οφέλη, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα ήταν ρόδινα. Η Ελλάδα μετείχε σε ένα μωσαϊκό κρατών και.....
οικονομιών, χαώδες και χωρίς κάποια ουσιαστική πολιτική ή οικονομική διάθεση για ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένωση συμφερόντων, αλλά σε αυτό έχει εξελιχθεί από την ίδρυσή της. Η ιδέα θα έπρεπε να είναι κάτι παραπάνω από αυτό και τα κράτη-μέλη (εντός και εκτός Ευρώ) θα κάνουν πολλά χρόνια για να το καταλάβουν, ΑΝ ποτέ το καταλάβουν και το τεράστιο οικοδόμημα δεν καταρρεύσει...

Διαβάστε περισσότερα...
Ας μην το αναλύσουμε περισσότερο αυτό. Αυτό είναι μία ιδεολογία και ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να το αναλύσουμε στο μέλλον, αν και έχουμε πει πολλά σε προηγούμενα άρθρα. Η ουσία είναι ότι το περίφημο "πολιτικό προσωπικό" της χώρας μας εντάχθηκε μέσα σε αυτό το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, προσαρμόστηκε και αποκόμισε πολιτικά οφέλη, εξουσία και -κυρίως- χρήμα, κακά τα ψέμματα...
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος να το αμφισβητήσει αυτό, αφού κυνικά όλοι παραδεχόμαστε ότι η ρήση "μαζί τα φάγαμε" έχει μια δόση αλήθειας μέσα στην υπερβολή της, αφού έτσι κι αλλιώς το "τα φάγαμε" δεν έχει αμφισβητηθεί από κανέναν. Πραγματικά είναι ιδιαίτερα υποκριτικό να δεχόμαστε το "τα φάγαμε" αλλά όχι το "μαζί" και ταυτόχρονα να δεχόμαστε ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει Δημοκρατία. Αν δεν δεχόμαστε τη συλλογική ευθύνη μίας πλειοψηφίας που "βολεύονταν", συμμετείχε και ψήφιζε εκείνους που οδήγησαν το καράβι σε ξέρα, τότε ας μην συζητάμε... Αλλά αρκετά με τους προλόγους, ας μπούμε στο "ζουμί".
Όταν συμμετέχεις σε μία ένωση όπως αυτή της Ευρώπης, ιδιαίτερα στον λεγόμενο "σκληρό πυρήνα" και μάλιστα ιστορικά από τα πρώτα 10 κράτη, χρειάζεται να είσαι και πρωτοπόρος στην διαμόρφωση αυτής της ένωσης. Τί έκανε η χώρα μας; Πήρε τα λεφτά σαν φτωχός συγγενής, επωφελήθηκε χωρίς να δίνει λογαρισαμό. Με λογιστικές αλχημίες, έκρυψε επί δεκαετίες τα ελλείμματά της και το χρέος της από τους "κουτόφραγκους" που "χαίρονταν" με τη σειρά τους για την κατανάλωση των προϊόντων τους που τους προσφέραμε...
Η κατάσταση από την δεκαετία του '90 φαίνονταν ότι είχε γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη. Το χρέος και το έλλειμμα, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, ότι δεν ήταν διαχειρίσιμο από τότε, απλά υπήρχε η δυνατότητα της αναχρηματοδότησής του με νέα δάνεια. Η εξέλιξη της Ε.Ε. και ιδιαίτερα η είσοδος στο Ευρώ, έδωσε αυτήν τη δυνατότητα. Περιθώριο αναστροφής της κατάστασης, υπήρχε μόνο στην περίπτωση που η Ελληνική Οικονομία άλλαζε δραματικά!
Το ερώτημα είναι ΠΟΙΟΣ θα μπορούσε να το κάνει αυτό; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρακτικά αδυνατούσε και ακό