WANNA PLAY?

Ο πλανήτης όλος προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει το "all in" του ΓΑΠ. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σαν μια εντελώς αψυχολόγητη, αν όχι παρανοϊκή, αντίδραση ενός πανικόβλητου ανθρώπου. Μεμιάς, ακυρώνει την πιο βασική, στρατηγική επιλογή της πολιτικής του. Επίσης, φαίνεται να διαρρηγνύει το "ευρωπαϊκό" προφίλ του και να επιστρέφει σε ρόλους εθνικής παριχαράκωσης. Την ίδια στιγμή, έρχεται αντιμέτωπος με το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου (σε άλλη δημοσίευση θα αναφερθούμε στα πρωτοφανή καραγκιοζιλίκα της ΝΔ σε...
σχέση με το δημοψήφισμα) κι ιδιαίτερα με την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Σε μια "κερδισμένη παρτίδα", όπως ήθελε να μας την παρουσιάζει μετά την Σύνοδο, ο ΓΑΠ κάνει μια απίστευτη ρελάνς, ποντάροντας όλα τα λεφτά σε μια ολοφάνερη ανατροπή όλου του μέχρι τώρα πολιτικού του σχεδιασμού.
Γιατί;
Απ' τον Καναδά μέχρι την Κίνα, κι απ την Γερμανία μέχρι την Ν. Αφρική(!), ο κόσμος όλος αναρωτιέται το γιατί.
Αν και θα ήταν εύκολο να καταφύγει κάποιος στην προφανή απάντηση ("γιατί είναι ένας...νταλάρας και μισός"), θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο ΓΑΠ δεν ενήργησε ούτε κι αυτή τη φορά αυτοβούλως. Όπως και με την περίπτωση της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ, πριν από ενάμιση χρόνο, προφανώς ο ΓΑΠ εκτελεί κάποιο σχέδιο. Είναι δύσκολο κάποιος να φέρει αντίρρηση στο πολιτικά εύλογο του δημοψηφίσματος. Προφανώς, ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να είχε ερωτηθεί πέρσι τον Μάιο, αλλά το γεγονός ότι δεν ερωτήθηκε τότε δεν μπορεί να αποτελεί αιτιολογία για να μην ερωτηθεί και τώρα, που, πέρα απ' την οικονομία, διακυβεύεται αυτή καθαυτή η αυτοτέλεια κι η εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το δημοψήφισμα που προανήγγειλε ο ΓΑΠ είναι, από πολιτικής άποψης, απολύτως θεμιτό. Άλλωστε, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Γερμανοί, πόσω μάλλον οι Αμερικανοί δεν αμφισβητούν την πολιτική ορθότητα του σχετικού δημοψηφίσματος. Βεβαίως, Γάλλοι, Γερμανοί, Βρυξέλλες, και σχεδόν ο κόσμος όλος, φαίνεται να έχουν ανέβει στα κεραμίδια για το "χάος" που προκαλεί στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα η προκήρυξη ενός δημοψηφίσματος στην Ελλάδα! Ακούγεται γελοίο, ότι είναι δυνατόν μια χώρα σαν και τη δική μας να "απειλεί" με διάλυση την παγκόσμια οικονομία, κι όμως φαίνεται να συμβαίνει. Παραπέρα, για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, η πολιτική ξαναμπαίνει στο τραπέζι. Το "all in" του ΓΑΠ, μοιάζει να λέει: "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων", και φαίνεται να προκαλεί ανάλογο πανικό. Για πρώτη φορά, εδώ και δυο χρόνια, οι μεγάλοι "παίχτες" δείχνουν να είναι πανικόβλητοι μπροστά σ' ένα ενδεχόμενο που, μέχρι πριν από λίγες μέρες, έδειχνε "να μην τους απασχολεί και τόσο", αφού, υποτίθεται, είχαν λάβει όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα για να μην υπάρξουν παράπλευρες απώλειες σ' ένα ελληνικό κανόνι, ένα κανόνι που όλοι γνωρίζουν πως θα σκάσει κι όλοι σπεκουλάρουν στο πότε και πώς.
Τι έκανε ο ΓΑΠ; Σε μια απρόσμενη μεταστροφή πολιτικής κατά 180 μοίρες, έθεσε την καύτρα και το φιτίλι στα χέρια του ελληνικού λαού.
Πανικός στο "Αρκάδι"!

Οι, μέχρι χτες άτεγκτοι και μοχθηροί "εταίροι" μ