ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Καημένη μου πατρίδα και μάνα γη πως σε καταντήσαμε, πόσο πολύ σε πονέσαμε και πόσο αδιάντροπα σε προδώσαμε, εσύ που μας έθρεψες όλους από τα σπλάχνα σου και μας έλουσες με τον ήλιο και τα κύματα σου.

Καημένη μου πατρίδα και χώμα ιερό, ποτισμένο με το αίμα των Ελλήνων, αίμα που ζήτησες για την λευτεριά και μόνο, καημένη μου πατρίδα, πως σε καταντήσαμε.

Σε σένα γη μιλάω, βγάλε από τα σπλάχνα σου τους ήρωες μας και άσε μας για μια στιγμή και....
μόνο να βρεθούμε δίπλα τους, σου λέω για μια στιγμή και μόνο, να καλπάσουμε
με τα άλογα τους από άκρη σε άκρη σου, μήπως και τον αιώνιο μας φόβο, ξεπεράσουμε.

Που είσαι Αλέξανδρε, ποιο χώμα σε κρύβει και δεν σε βλέπουμε, τι χώμα είναι αυτό, που μπορεί να κρύψει και να μας στερήσει τον ήλιο και το φώς, έλα εδώ τώρα έστω για λίγο, έστω για μια στιγμή, να πάρουν λάμψη τα μάτια μας και θάρρος η ψυχή μας, μήπως και μπορέσουν τα άθλια σώματα μας, την σάρ
Keywords
Τυχαία Θέματα