Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος να τους ανοίξει ως κεντρικός τραπεζίτης τις «πόρτες»,

Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος να τους ανοίξει ως κεντρικός τραπεζίτης τις «πόρτες», οιοποίες έπρεπε να παραμένουν «σφραγισμένες», για να μην γίνουν «κερκόπορτες»,κανένας από αυτούς δεν θα βρισκόταν σήμερα εδώ ...
Κανένας δεν θα μπορούσε ναμας βασανίζει σήμερα, αν δεν υπήρχε η συμμορία των Σημίτιδων και των άλλωνπρακτόρων των γερμανικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών.

Αυτής της συμμορίαςμέλος είναι και ο Παπαδήμος ...

Ο δήθεν «πετυχημένος» με το «βαρύ» βιογραφικό...

Πολύ «βαρύ» ...Τόσο «βαρύ», που σου πιάνεται η «μέση» ακόμα και να τοσκεφτείς ...Τόσο «βαρύ», που, μετά την απόλυσή του από την ΕΚΤ, αν δενμπλεκόταν στα σημερινά δρώμενα, θα ήταν «τα απομεινάρια μιας ημέρας» τουΨυχικού.

Γιατί το λέμε αυτό;

Γιατί πραγματικάαναρωτιόμαστε για το πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, που το μόνοτο οποίο έχει κάνει στη ζωή του είναι να μετράει κέρδη τοκογλύφων με μεθόδουςπου παραμένουν ίδιες μέσα στους αιώνες. Αναρωτιόμαστε τον λόγο για τον οποίομπορεί να είναι σημαντικός ένας άνθρωπος με καριέρα οικονομολόγου ...

Έναςάνθρωπος, ο οποίος δεν έσωσε ανθρώπους με κάποια δική του ιατρική επινόηση...

Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν εφεύρε κάτι χρήσιμο, που να εξυπηρετεί τηνανθρωπότητα ..

.Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το ναυπολογίζει τα κέρδη των τοκογλύφων ...Καριερίστας σε έναν κλάδο, που δεναποτελεί καν επιστήμη.

Όταν μιλάμε για καριέρα οικονομολόγου, μιλάμε για τοαπόλυτα «τίποτε» με πολύ «ξύγκι».

Μιλάμε για έναν χώρο όπου μπορεί να είναι«θεός» ακόμα ο γύφτος Ρουμπινί.

Ότανμιλάμε για «επιφανείς» οικονομολόγους, μιλάμε για δουλικά τοκογλύφων και τέτοιοδουλικό ήταν και ο Παπαδήμος. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν σε μια εποχή όπου οιλιγοστοί μηχανικοί που υπήρχαν στην Ελλάδα διέπρεπαν. Αποτυχημένος μηχανικόςήταν ο Παπαδήμος, ο οποίος βολεύτηκε στην μη επιστήμη των οικονομικών και στονμισθό βρέξει-χιονίσει.

Απλά πράγματα.

Ο Παπαδήμος επιχείρησε να γίνειμηχανικός την εποχή όπου οι οικονομολόγοι ήταν απλοί λογιστές.

«Κουτσομηχανικός» των ΗΠΑ, εφόσον το πτυχίο του δεν είχε την αντίστοιχη αξία μεαυτό ενός ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου.

Εκείνη την εποχή αποφάσισε να κάνει το«άλμα» στις οικονομικές «επιστήμες».

Εκείνη την εποχή ένας μηχανικός θαμπορούσε να κάνει μεταπτυχιακό στα οικονομικά μόνον για δύο λόγους. Είτε γιατίήταν πλουσιόβλακας και ήθελε να χασομεράει, έχοντας μια δικαιολογία να τοκάνει, είτε γιατί ήταν φτωχόβλακας,που δεν ήθελε να εργαστεί ως μηχανικός και ήθελε να τρυπώσει σε κάποια τράπεζα.

Ο Παπαδήμος ήταν το δεύτερο.

Ήταν ένας φτωχόβλακας, που γνώριζε ότι στην επιστήμητης μηχανικής δεν είχε περιθώρια διάκρισης. Επιπλέον ήταν ένας μισθοθήρας.Ήθελε ν’ αποφύγει τις κακουχίες του ρίσκου της επιχειρηματικότητας, πουσυνεπαγόταν εκείνη την εποχή το «μηχανιλίκι» και επεδίωκε το «τρύπωμα» σεκάποιον μεγάλο οργανισμό. Ως παιδί δημοσίου υπαλλήλου, ά