ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Είναι μαζεμένες ένα κοπάδι νυχτερίδες μέσα σε μία σπηλιά και συζητάνε για τί αλλό... για το επίμαχο θέμα της τροφής. Ξαφνικά μπαίνει μία νέα νυχτερίδα στην σπηλιά που το μουσούδι της είναι όλο πασαλειμένο με φρέσκο αίμα...Κοιτάει ψηλά στο ταβάνι της σπηλιάς , βρίσκει μια άδεια θέση να παρκάρει, κρεμιέται και ετοιμάζεται για ύπνο...

Δεν αργούν όμως να την πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιπες που η γαργαλιστική μυρωδιά του αίματος τους είχε σπάσει τη μύτη
- Πού το βρήκες βρε συ το αίμα? την πιέζουν να τους πει

Εκείνη προσπαθεί να τις πείσει να την αφήσουν ήσυχη να κοιμηθεί αλλά μάταια...
-Πες μας! Πες μας! επιμένουν..
Οι πεινασμένες νυχτερίδες την φέρνουν στο αμην.
-Ε μα πια!!! Ακολουθείστε με! τους λέει και ξεκινάει να πετάει προς μία κατεύθυνση...

Από πίσω την ακολουθούν ορδές νυχτερίδων...Περνάνε μια μεγάλη πεδιάδα, ένα ποτάμι, ένα βουνό, μία λίμνη και φτάνουν μέσα σε ένα μεγάλο και πυκνό δάσος... Εκεί η πρώτη νυχτερίδα που τους έδειχνε το δρόμο κόβει ταχύτητα... Οι πεινασμένες νυχτερίδες-ακόλουθοι σταματούν και την περιτριγυρίζουν ανυπόμονες για την αποκάλυψη του μυστικού...

- Λοιπόν λοιπόν? την ρωτάνε με ανυπομονησία..
- Βλέπετε εκείνον τον πυκνό θάμνο με τα κόκκινα λουλούδια?
- Ναι!
- Ωραία... δίπλα απ' αυτόν βλέπετε έναν μεγάλο βράχο?
- Ναι! αναφωνούν εκείνες και έχουν ήδη αρχίσει να γλίφωνται
- Ωραία... Από πίσω απ΄τον βράχο βλέπετε το μεγάλο μαύρο δέντρο? τις ρωτάει δείχνοντάς τους μία μεγάλη γέρικη βελανιδιά...
- Ναι ναι ναι!!! φωνάζουν οι άλλες έτοιμες για την αποκάλυψη
- Ε... εγω ΔΕΝ το είδα!!!!