Από τα κύτταρα της δημοκρατίας στους «ζωντανούς οργανισμούς» της τρόικα…

Του Δ. Τρικεριώτη

Η Ελλάδα και οι θεσμοί της, όπως δεν θα τη γνωρίζουμε στο άμεσο μέλλον. Πρόσφατα ο κ. Βενιζέλος έθεσε το ερώτημα «αντέχει το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης; Η αλήθεια είναι ότι υφιστάμεθα σημαντικούς περιορισμούς σε όλες τις όψεις της εθνικής κυριαρχίας - άρα και στη συνταγματική μας κυριαρχία». Ερώτημα που πριν λίγους μήνες ο κ. Παπακωνσταντίνου το είχε απαντήσει «όταν χρωστάς δεν....
είσαι ελεύθερος».

Τώρα, πώς γίνεται οι Γερμανοί, που μας χρωστούν το μισό χρέος, να είναι ελεύθεροι και μέσω των εντολέων τους να μας εκβιάζουν, είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που δεν απασχολούν τους αμοραλιστές πολιτικούς μας. Διότι αν σε μια δημοκρατική χώρα η δικαιοσύνη δεν μπορεί να λειτουργήσει για τις ανομίες των πολιτικών όταν αυτοί ταυτίζονται με την εκπροσώπηση οικονομικών συμφερόντων που εξαθλιώνουν την καθημερινότητα και υποθηκεύουν ή ξεπουλούν την προοπτική, τότε σε αυτήν τη χώρα η δημοκρατία είναι προσχηματική και ασκείται με μεθόδους αμοραλ