Από την ασφάλεια της διαφθοράς σε μια κοινωνία με κανόνες

O δημοσιογράφος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη, Χρήστος Μάτης αρθρογραφεί στο SPNews για τα φαινόμενα διαφθοράς στη Θεσσαλονίκη που βγήκαν "στη φόρα" με την αστυνομική επιχείρηση.

Μια χώρα σε μετάβαση:

Από την ασφάλεια της διαφθοράς
σε μια κοινωνία με κανόνες ........
Οι εξελίξεις της χθεσινής ημέρας είναι απελπιστικά δυσάρεστες. Όχι γιατί δεν ξέραμε ότι η Ελλάδα είναι μία διεφθαρμένη χώρα.
Αλλά γιατί χθες η διαφθορά στη Θεσσαλονίκη απέκτησε πρόσωπο και εικόνα. Πολιτική εικόνα. Δεν υπήρχε κανένας μας που να μην έχει καταγγείλει τη διαφθορά και την ισοπέδωση του πολίτη, αλλά χθες διαπιστώσαμε πόσο πολύ κοντινή μας ήταν.
Απλώς τη σχέση με τους αυτούς τους μηχανισμούς που αποκαλύφθηκαν χθες, αν είναι σωστές οι πληροφορίες που διέρρευσαν, δεν την χαρακτηρίζαμε διαφθορά.
Τη χαρακτηρίζαμε «φιλική εξυπηρέτηση», «ανάγκη», ή με άλλες …συμπονετικές λέξεις. Αλλά ήταν απλώς διαφθορά.
Και στηριζόταν στην επιρροή που η πολιτική είχε (έχει;) στον κρατικό μηχανισμό καταφέρνοντας να δημιουργεί θύλακες στους οποίους δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση κανένας ελεγκτικός μηχανισμός.
Το ζήτημα είναι όμως ότι ο πολίτης είχε ωφεληθεί από αυτή τη διαφθορά. Διότι η διευθέτηση της παράβασης του κόστιζε λιγότερα απ’ όσα θα κόστιζε η πληρωμή της.
Και ήξερε, είχε μάθει τους μηχανισμούς, πως να το πετύχει αυτό. Αισθανόταν μια ασφάλεια, γνώριζε πως θα δώσει το κάθε είδους φακελάκι για να εξυπηρετηθεί.
Χθες πληροφορηθήκαμε τα πρόσωπα κάποιων από αυτούς τους μηχανισμούς εξυπηρέτησης. Αν είναι αυτά τα πρόσωπα που μάθαμε, είναι συνδεδεμένα με το δημόσιο τομέα.
Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε ένα άλλο κράτος. Απεξαρτημένο από την πολιτική εξουσία, το ακριβώς αντίθετο μοντέλο από αυτό το οποίο προκάλεσε την κατάσταση στο δήμο Θεσσαλονίκης, για την οποία προτάθηκε η προφυλάκιση του πρώην δημάρχου.
Αυτό το κράτος μέχρι σήμερα το διαχειρίστηκαν φανερά ή κρυφά άνθρωποι που η κοινωνία θαύμασε για την ικανότητα τους να βολεύονται σε όλες τις καταστάσεις και να περνούν καλά με τις παράπλευρες ωφέλειες του δημοσίου χρήματος.
Όμως λεφτά πλέον δεν υπάρχουν. Τα πρότυπα καταρρέουν. Οι κώδικες προστασίας καταρρέουν. Μπορούμε να αντέξουμε; Ελπίζω πώς ναι, διότι περπατώντας σε αυτό το αβέβαιο τοπίο, πρέπει να ξαναφτιάξουμε τον κοινωνικό ιστό που μας συνδέει. Το δίχτυ της συλλογικής μας ασφάλειας. Μιας κοινωνία με κανόνες! Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα μας κάνει όλους να αισθανθούμε πιο δυνατοί. Ως μονάδες σε ένα σύνολο!
www.spnews.gr