Από την Τήνο το 1833 ξεκίνησε το κίνημα «Δεν Πληρώνω»!

Δεν τα πάµε καλά µε όλους εκείνους που, διακατεχόµενοι συνήθως από ενοχικά σύνδροµα, παριστάνουν τις αθώες περιστερές και τους ακούµε συνήθως να λένε θυµωµένοι µε τους συν-Έλληνες ότι όσα συµβαίνουν κυρίως τον τελευταίο καιρό στον τόπο είναι απαράδεκτα και πρωτοφανή. Σιγά τώρα µην καθίσουµε να αναλύσουµε σε λίγες γραµµές γιατί ακριβώς συµβαίνει αυτό…
Απλώς θα σηµειώσουµε έτσι λιγάκι και εµείς ποµπωδώς ότι «υπάρχουν πολλοί παράγοντες» που προκαλούν σε πολλούς ένα τέτοιο σύνδροµο.
Χρήσιµο λοιπόν είναι να καταλάβουµε ότι τις περισσότερες φορές πολλές αντιδράσεις έχουν αίτια βαθύτερα, κυρίως οικονοµικά, και δεν είναι και πρωτοφανείς, ούτε στην Ελλάδα ούτε και σε άλλες χώρες. Όταν δηλαδή οι πολίτες αισθάνονται ότι αδικούνται, ότι στριµώχνονται οικονοµικά, είναι φυσικό να αντιδρούν - και τις περισσότερες φορές καλά κάνουν… Αν δεν αντιδράσουν κυρίως στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου τα οργανωµένα συµφέροντα κυριαρχούν, δεν θα τους ακούσει κανείς και δεν θα επιβιώσουν, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι πάντα θα είναι νικητές…
Αφορµή λοιπόν για τη σηµερινή µικρή, ελληνική ιστορία είναι το Κίνηµα του «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» που ζήσαµε µε ένταση τον προηγούµενο χρόνο µε αφορµή τα άδικα διόδια στις εθνικές οδούς που εισπράττει η συµπαθής τάξη των εργολάβων, που έχει αναλάβει να φτιάξει νέα έργα, τα οποία όµως στην πραγµατικότητα έχουν παγώσει. Και βεβαίως να πούµε έτσι όπως πάµε δεν θεωρούµε απίθανο να αναπτυχθεί ένα παρόµοιο κίνηµα και τώρα, αφού οι φόροι - µε πρώτο και σηµαντικότερο το χαράτσι της ΔΕΗ - µας έχουν όλους ταράξει και σε λίγο οι περισσότερες οικογένειες θα κηρύξουν πτώχευση και αδυναµία πληρωµών…

Οι… πρωτοπόροι
Λοιπόν δεν πρωτοτύπησαν οι σηµερινοί κινηµατίες του «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», είτε αυτοί είναι κατά της ΔΕΗ για το χαράτσι των ακινήτων είτε κατά των ληστρικών διοδίων. Υπήρχαν άλλοι που προηγήθηκαν, οι οποίοι πρώτοι αρνήθηκαν να πληρώσουν φόρους σ’ αυτό το κράτος - για αυτό και πάντοτε ο Έλληνας το ’χε απέναντί του - φθάνοντας µάλιστα στο σηµείο να πραγµατοποιήσουν πραγµατική εξέγερση.
Όλα ξεκίνησαν στα 1833, λίγο πριν ιδρυθεί ο Δήµος Τηνίων όταν κάποιος Γεώργιος Γκιμπόνης τα ’χε πάρει στο κρανίο µε τους φόρους που είχαν ταράξει τον ίδιο και τους συντοπίτες τους και έτσι πήρε φόρα και άρχισε να γυρνάει τα χωριά της Τήνου παροτρύνοντας τους συµπατριώτες του να μην πληρώνουν φόρους που είχαν καθιερωθεί µε βασιλικά διατάγµατα.
Οι Τηνιακοί προσπαθούσαν να επαναλάβουν ό,τι είχαν κάνει και οι ίδιοι και σε άλλα µέρη της Ελλάδας στα χρόνια της επανάστασης, όταν αντέδρασαν και δεν πλήρωσαν φόρους, αφού η τότε κυβέρνηση δεν είχε τη δυνατότητα να επιβάλει τους νόµους της και φυσικά η οικονοµική της κατάσταση ήταν τραγική.
Σιγά σιγά ξεσηκώθηκαν τα χωριά, µε πρώτα την Καρδιανή και τον Πύργο, και ακολούθησαν και πολλά άλλα. Σιγά - σιγά το κίνηµα εξαπλώθηκε και τα αίµατα άναψαν, µε αποτέλεσµα από τους προύχοντες της εποχής να υπάρξει αντίδραση που έφθανε µέχρι και τις απειλές. Έτσι το πράγµα δεν άργησε να ξεφύγει…