ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ΤΗΣ ΝΕΤ

«Είναι μια ευκαιρία να σκεφτούμε αν σε όλη την Ευρώπη υπήρχαν οι αντίστοιχες αντιστάσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα, αν στα κράτη μέλη της ΕΕ υπήρχε ένα ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων και δεν είχαμε στη μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να διαπραγματεύονται πόσο θα χάσουν οι εργαζόμενοι, θα ήταν πολύ πιο στριμωγμένη η Κομισιόν».

Γιατί δεν υπάρχει; Φοβάται ο κόσμος; Πού το αποδίδετε αυτό, δηλαδή, ότι δεν αντιδρά ο κόσμος απέναντι σε αυτό το τσουνάμι;

«Αυτά που θα πω δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη των ίδιων των....
εργαζομένων. Υπάρχει».

Δηλαδή, το μαζί τα φάγαμε, ισχύει;

«Όχι. Απλώς, ένα από τα όπλα που έχει το καπιταλιστικό σύστημα είναι η ιδεολογική πίεση, η ιδεολογική τρομοκρατία, το αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και η ενσωμάτωση και η εξαγορά. Όλα αυτά, λοιπόν, αν τα δει κανείς μαζί με την ηγεσία των συνδικαλιστικών ηγεσιών, πάρτε στην Ελλάδα».

Πάντως και το ΠΑΜΕ που πήγε, οι «κοινωνικοί εταίροι» τα βρήκανε.

«Μα γι’ αυτό μιλάω. Κοιτάξτε να δείτε, το ΠΑΜΕ έκανε μια συμβολική κίνηση να συγκεντρώσει την προσοχή των εργαζομένων και μάλιστα αυτή η κίνηση οδήγησε και στην αποκάλυψη ενός εγγράφου, τι κατατίθεται στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων. Δεν είπε κανείς ότι το ΠΑΜΕ από μόνο του θα λύσει όλα τα προβλήματα. Εμείς δε μιλάμε για μια εμπροσθοφυλακή, υπάρχει εμπροσθοφυλακή στην Ελλάδα και πρωτοπορία. Αλλά καμία εμπροσθοφυλακή δε θα λύσει τα ζητήματα, αν δε γίνει εμπροσθοφυλακή ολόκληρος ο λαός. Αλλά σκεφτείτε να μην υπήρχε στην Ελλάδα και αυτή η εμπροσθοφυλακή. Θα ήμασταν όπως είναι στη Μεγάλη Βρετανία…»

Δε θα έπρεπε να γίνει διάλογος τώρα με τους «κοινωνικούς εταίρους»; Δηλαδή, είστε εναντίον του διαλόγου; Είναι προσχηματικός ο διάλογος;

«Ο όρος «κοινωνικοί εταίροι» για εμάς δεν υπάρχει. Είμαστε αντίπαλοι. Και βεβαίως όταν γίνεται η διαπραγμάτευση της Συλλογικής Σύμβασης και οι ομοσπονδίες, όπου πλειοψηφούν δυνάμεις που παλεύουν, κάθονται απέναντι από τον εργοδότη. Διεκδικούν όμως. Είναι στο απέναντι χαράκωμα. Δεν κάθονται μαζί να συναποφασίσουν τι θα αφαιρεθεί από τους εργαζόμενους, ως εταίροι. Τα τελευταία χρόνια, η εργοδοσία δεν προσέρχεται καν στις διαπραγματεύσεις των συλλογικών συμβάσεων, διότι δεν την ενδιαφέρει. Πριν από κάποια χρόνια προσερχόταν. Βεβαίως πάντα η εργοδοσία έχει το πάνω χέρι γιατί έχει πίσω της το κράτος, την κυβέρνηση κλπ».

Όταν έχουν ποδοπατηθεί οι εργασιακές σχέσεις γιατί να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου; Περνάει η πολιτική τους από άλλη…

«Ακριβώς. Είναι δυνατόν να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι και να συζητάς;».

Θυμόμαστε γιατί έκατσαν στο τραπέζι; Γιατί είπαμε ότι θα κάνουμε μια ανταλλαγή με τα ομόλογα, θα κουρέψουμε χρέος, άρα για να κουρευτεί το χρέος βρείτε τα και στα μέτρα. Ποια ήταν τα μέτρα; Τα συγκεκριμένα.

«Υπάρχει διαχωριστική γραμμή; Σας είπα και πάλι, μπορεί και να πας και αντιπροσωπεία στο υπουργείο να συζητήσει