ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ H ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΦΡΑΣΤΩΝ ΤΟΥ

Του Δημήτρη Καπέλλα

Μετά το Μνημόνιο και τις επικυρωποιησεις του, και το Μεσοπρόθεσμο είναι πλέον Νόμος του Κράτους, συντελώντας αποφασιστικά πλέον στην πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα. Ψηφίστηκε παρά την αντίθετη θέληση του συνόλου του Ελληνικού λάου – παρά την μεγάλη αντίσταση των πολιτών, που είχε πάρει μια Δυναμική Κινηματική μορφή στις πλατείες και στους.....
δρόμους, (ένα στοιχείο ελπίδας, υγείας, συνεπούς αντίδρασης της κοινωνίας) παρά όλες τις αντιδράσεις, οι (εκπρόσωποι) του έθνους το ψήφισαν, πηγαίνοντας για άλλη μια φορά κόντρα στη λαϊκή θέληση και βούληση του λαού, υπηρετώντας πιστά Τρόικα και Δανειστές.
Ευθύνη σίγουρα μεγάλη έχει η συνδικαλιστική ηγεσία που δυστυχώς αποδείχτηκε ανάξια και ανίκανη να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τους εργαζόμενους μαζικά και ενωτικά σε αγώνες με νικηφόρο τρόπο ενάντια σε αυτή την άδικη πολιτική. Χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε τη δική μας ατομική ευθύνη με την ανεκτικότητα και την σύγχυση ίσως σε ένα βαθμό και τον φόβο, που δείξαμε, (έντεχνα μας τον “σέρβιραν”, κάθε βράδυ τα δελτία των οκτώ), ασπαζόμενοι έως ένα βαθμό το “δόγμα του σοκ” που θεμελίωσε ως θεωρία η Καναδέζα ερευνήτρια Ναόμι Κλάιν.
Η Σημερινή Κυβέρνηση έκανε τις επιλογές της, επιλέγοντας το δρόμο της αργής, βασανιστικής, και σταδιακής εξαθλίωσης της κοινωνίας. Επέλεξε, να εφαρμόσει έναν ιδιότυπο δημοσιονομικό φασισμό, από μια Προοδευτική – αναπτυξιακή Δημοκρατία!
Επέλεξε να εφαρμόσει μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική φτώχειας, από μια Προοδευτική πολίτικη ανάπτυξης που να έχει ως κεντρικό στόχο τις ανάγκες του ανθρώπου, μέσα από μια ισόρροπη - δίκαιη ανάπτυξη, μια πολιτική προστασίας των αδυνάτων , μιας πολίτικης δίκαιης αναδιανομής.
Κ' αυτό συνέβη , διότι πήγε με τη χειρότερη δυνατή ομάδα και διαπραγματεύτηκε το μέλλον της χώρας με τα χέρια κατεβασμένα, ή…γιατί - που είναι ακόμη χειρότερο – είχαν σχεδιάσει και προαποφασίσει την πορεία της χώρας, επιλέγοντας αυτό που καμία δεξιά κυβέρνηση δεν τόλμησε ποτέ να κάνει πράξη, την παράδοση της χώρας στους δανειστές και ταυτόχρονα, εφαρμογή της πιο αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής εξυπηρετώντας τα αποκλειστικά σχέδια της οικονομικής ολιγαρχίας..

Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής ήταν να περάσουμε σε ένα ανθρωποφάγο Μνημόνιο, που από την μια εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, τις μονοπωλιακές δομές, και τα καρτέλ και από την άλλη τιμωρεί, τα μόνιμα υποζύγια, τους μισθωτούς και συνταξιούχους και τις αδύναμες κοινωνικά ομάδες πολιτών με βίαιη ανακατανομή πλούτου και εισοδημάτων σε βάρος των αδύνατων.

Με την εμμονή της η Κυβέρνηση, εδώ και ένα χρόνο, σε μια σκληρή, απάνθρωπη και ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, βλέπουμε ότι όχι μόνο δεν έχει συμβάλει στην επίλυση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, αλλά αντιθέτως, υπονομεύει καθημερινά θεμελιακές κοινωνικές αξίες, στερεί την ελπίδα και τα όνειρα των επόμενων γενεών, αδειάζοντας τη χώρα α