Είμαι ελεύθερος επιλέγω Ελληνικά. Μέρος 1

Αυτό το άρθρο δεν περιέχει λογοτεχνικά μπιχλιμπίδια ούτε έχει γλώσσα ρέουσα που εξιτάρει τους κριτικούς. Ο λόγος που συντάχθηκε είναι καθαρά ενημερωτικός. Περιλαμβάνει μια μακροσκελή λίστα από τρόφιμα ομαδοποιημένα κατά κατηγορία τα οποία παράγονται και συσκευάζονται στην Ελλάδα. Επίσης ανάμεσα και ανάλογα με την ιδιαιτερότητα κάθε κατηγορίας θα υπάρχουν σχόλια και συμβουλές που πρέπει να προσέξετε καλά καθώς στα ράφια και στα ψυγεία κυκλοφορούν δούρειοι ίπποι οι οποίοι με καμουφλάζ την.....
παραγωγή τους εδώ κρύβουν μέσα τους τον οχτρό, ούτως ειπείν χρησιμοποιούν πρώτες ύλες από το εξωτερικό( ( εμένα έτσι μ’ αρέσει να αποκαλώ τις άλλες χώρες) και κυρίως την Γερμανία.
Επισημαίνω ότι η έρευνα μου είναι καρπός ενασχόλησης με τον κλάδο επί σειρά ετών που αγγίζει τα τριάντα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ο φωτεινός παντογνώστης. Καλώ όλους τους φίλους μου και τους αναγνώστες του άρθρου αυτού να το κοινοποιήσουν όπου μπορούν και παράλληλα να δραστηριοποιηθούν ώστε η λίστα να ανανεώνεται και να συμπληρώνεται από όλους και ειδικά τους κατοίκους της περιφέρειας που βρίσκονται κοντά σε παραγωγικές και τυποποιητικές μονάδες αφού σιγουρευτούν πως και οι πρώτες ύλες παράγονται εδώ.
Σημειώστε ότι κάποια τρόφιμα δεν θα τα βρείτε σε μεγάλες αλυσίδες αν και η προσπάθεια μου επικεντρώνεται στα πλέον γνωστά ώστε να είναι εύκολη η πρόσβαση σ’ αυτά. Δυστυχώς οι συμφωνίες των μεγάλων αλυσίδων είναι ασύμφορες για τους μικρούς παραγωγούς δεδομένου των απαιτήσεων απ’ τους αγοραστές που είναι εξωφρενικές και ενέχουν βάσιμους κινδύνους μελλοντικής επιβίωσης γι αυτούς. Θα ήθελα να θίξω το θέμα ώστε να γίνεται κοινωνοί του παρασκηνίου που εξελίσσεται αόρατα απ’ τα μάτια του καταναλωτή αλλά επηρεάζει την αγοραστική του δύναμη και τις επιλογές σίτισης του αλλά θα ξεφύγω απ’ την ουσία του θέματος. Σε επόμενο άρθρο θα προσπαθήσω να σας δείξω τι γίνεται πίσω απ’ την κουρτίνα και κάτω απ’ το τραπέζι για να δείτε με άλλο μάτι όλους αυτούς που μοχθούν για να πουλήσουν τα προϊόντα τους αλλά αδυνατούν να βρουν μια θέση στον ήλιο.

Ας περάσουμε όμως στο δια ταύτα ξεκινώντας με τα γαλακτοκομικά –τυροκομικά προϊόντα.
Παρόλο που μοιάζει να είναι μια ξεκάθαρη κατηγορία εν τούτοις κρύβει πολλές παγίδες κυρίως στην κατηγορία των ημίσκληρων που οι περισσότεροι ΄λανθασμένα τα γνωρίζουν σαν κασέρι. Το κασέρι παράγεται αποκλειστικά από πρόβειο γάλα αλλιώς απαγορεύεται η ονομασία «Κασέρι» επί της συσκευασίας. Το ημίσκληρο από αγελαδινό αλλά η υγρασία δεν πρέπει να ξεπερνάει το 45% για να είναι Α΄ ποιότητας . Μπορεί να κυκλοφορεί στο εμπόριο αν υπερβαίνει την παραπάνω υγρασία αλλά σαν Β΄ ποιότητα κάτι που σημαίνει χαμηλότερη τιμή. Συνήθως Β΄ ποιότητας ημίσκληρα τυριά είναι αυτά που πωλούνται ως φέτες για τοστ.
Σας προτείνω να αναζητήσετε ημίσκληρα τυριά ή κασέρι από μικρούς έως πολύ μικρούς παραγωγούς διότι οι μεγάλες εταιρίες χρησιμοποιούν κατά την ζύμωση το λεγόμενο μπασκί που είναι σαν ζυμάρι δηλαδή ημιέτοιμο προϊόν απ’ την Γερμανία και εδώ απλά αλατίζεται κα