Εκλογές 2012: H σημερινή οργή για τις χθεσινές ντροπές έπεσε θύμα του λαϊκισμού

Περάσαν κάτι παραπάνω απο 2 ώρες που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα που διαμόρφωσε ο Ελληνικός Λαός (έστω και με την λίγη νοθεία που μπορεί να έπεσε..) και δυστυχώς η χαρά μου που είδα επιτέλους τον διεφθαρμένο δικομματισμό να πέφτει ,καλύφθηκε απο τον....
φόβο μου στα επιμέρους αποτελέσματα που διαμορφώθηκαν (ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής).

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω πως πάντα ήμουν υπέρ του διαλόγου και ακόμη και στα πιο παράλογα ,είναι στην φύση μου να συζητάω και να μην απορρίπτω χωρίς πρώτα να ακούσω. Όπως και ότι οι εκάστοτε θέσεις μου για την κοινωνία και γενικότερα για την ζωή ,δεν "εγκλωβίζονται" μέσα σε έναν κομματικό σχηματισμό ή ένα αριστερό ή δεξιό αεράκι. Φαντασιώνομαι (με την καλή έννοια) μια κοινωνία που θα πετυχαίνει τους ρεαλιστικούς της στόχους και θα διασφαλίζει στους πολίτες της τα απαραίτητα ή αλλιώς αυτά που επιτάσσει η λογική. Πολίτες ...άνθρωποι οι οποίοι θα ενδιαφέρονται για την πάρτη τους ,αλλά όχι τόσο ώστε η καλοπέραση τους να είναι εις βάρος των συνάνθρωπων τους. Απλά πράγματα δηλαδή και παράλληλα (όπως φαίνεται) τόσο δύσκολα...

Τα αποτελέσματα λοιπόν των σημερινών εκλογών που φέρνουν πιθανότατα στην δεύτερη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ και με ισχυρό ποσοστό την Χρυσή Αυγή ,με φοβίζουν. Με φοβίζουν και με επαληθεύουν (όπως κάνει συχνά η ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας) ότι ένας λαός όταν αρχίζει και νιώθει την απαξίωση και τον εξευτελισμό στο πετσί του (ή τέλος πάντων το νιώθει να έρχεται) ,τότε η ανάγκη να βρει πηγή υποσχέσεων -μεγάλων και ασχέτως αν είναι ανέφικτες- είναι δεδομενη. Όπως και ιστορικά ,τείνει προς στα άκρα. Είτε αρισερά ,είτε δεξιά. Εξ ου και τα ποσοστά των δύο κομμάτων. Ο κόσμος ψήφισε με αυτά τα κριτήρια ,χωρίς να σκεφτεί αν η επιλογή τους έχει κάποιες βάσεις ,αν είναι υγιής και αν μπορεί να οδηγήσει τις ζωές τους σε μια ανάκαμψη.

Υπενθύμιζε σε κάθε ευκαιρία ο
Τσίπρας τον τελευταίο καιρό πως "θα καταγγείλλω τις δανειακές συμβάσεις". Πολύ ωραίο δεν ακούγεται; Πόσοι απο αυτούς που τον ψήφισαν γνωρίζουν αν κάτι τέτοιο είναι και εφικτό; Πόσοι μπορούν να διακρίνουν πόση δόση αλήθειας και πόση δόση λαϊκισμού κρύβει μια τέτοια υπόσχεση; Εγώ τον Τσίπρα ανέκαθεν τον θεωρούσα καιροσκόπο. Μόνο που τώρα βρήκε χώρο και χρόνο και φαντάζει ακόμη και ως ηγέτης και εμπνευστής μιας νέας κατάστασης. Την οποία όμως ουδείς γνωρίζει ποια είναι ,πως θα επέλθει και πότε. Μου θυμίζει κάτι σαν τον Καρατζαφέρη ,που πριν λίγα χρόνια εκμεταλλεύτηκε τις συνθήκες της εποχής και μια περίοδο (πριν διασπαστεί κι άλλο η ΝΔ και συμμετάσχει στην μνημονιακή κυβέρνηση) φάνταζε κι αυτός ως η νέα πολιτικά υπολογίσιμη δύναμη. Τώρα που είναι; Παλεύει να μπει στην Βουλή. Έτσι θα γίνει και με τον Τσίπρα...

Τα απίστευτα (πιο πολύ και απο του ΣΥΡΙΖΑ) ποσοστά της Χρυσής Αυγής (ΧΑ) ,προφανώς και έχουν ποικίλες μεταφράσεις ή οπτικές γωνίες. Το θέμα είναι η ουσία και αυτή λέει ιστορικά -πάλι- πως κόμματα των άκρων ,όταν καταφέρνουν και μπαίνουν στα Κοινοβούλια είναι δείγμα παρακμής. Μπορεί οι πράξεις τους να