Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και ένα αίσθημα ντροπής ταυτόχρονα...

Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους τους Έλληνες που δήλωσαν την αντίθεση τους στα νέα μέτρα την Κυριακή 12/2/2012, αψηφώντας δακρυγόνα, κρύο, βροχή, κούραση και τους λοιπούς κινδύνους μίας πορείας...

Δε μπορώ όμως να σας κρύψω πως ντρέπομαι...

Ντρέπομαι για όλους αυτούς προτίμησαν τον εσπρέσσο στις καφετέριες ή το ζεστό καναπέ τους...
Ντρέπομαι για τους....
γονείς που εξασφαλίζουν στο παιδί τους μισθό ?440 για να γίνει στη συνέχεια ?480, με αμφισβητούμενα εργασιακά δικαιώματα, δίχως να πουν κουβέντα για το αντίθετο...
Ντρέπομαι για τον ανώνυμο blogger που καλούσε σε εγρήγορση και παρέμεινε προσηλωμένος στην μουχλιασμένη καρέκλα του υπολογιστή του...
Ντρέπομαι για τον επαγγελματία που ήδη βλέπει μείωση του τζίρου του και δεν είπε κουβέντα...
Ντρέπομαι για τον άνεργο που δεν έχει δουλειά και η αγανάκτηση του είναι η ξάπλα του κρεββατιού...
Ντρέπομαι για τον υπάλληλο που μειώνεται ο μισθός του και δε μιλάει...
Ντρέπομαι για όλους αυτούς που συνεχίζουν τη γκρίνια και την επανάσταση του φραπέ. Αφού πέρασαν όλα αυτά τα μέτρα, που θα επηρεάσουν τη ζωή όλων μας για τα επόμενα 10 χρόνια τουλάχιστον, πίστεψαν όλοι αυτοί πως δεν ήταν και τόσο σημαντική η φωνή τους. Στα λόγια όλοι καλοί είμαστε, όλοι τα ξέρουμε, όλοι τα ζυγίζουμε. Αν σε βιάζουν και δε μιλάς, μάλλον το ευχαριστιέσαι.

Κάθε ένας από εμάς γνωρίζει τι έχει κάνει στη ζωή του. Αλλά σε καμμία περίπτωση δε θέλω να δω τους ανθρώπους για τους οποίους ντρέπομαι πραγματικά, να συνεχίσουν τη μοιρολατρία που τους χαρακτηρίζει, καθώς η μόνη τους πράξη είναι "like" σε κείμενα που επιβεβαιώνουν τη μιζέρια τους.

http://warraxgr.blogspot.com/