Φώναξε το μπαμπά σου, αλλά να ξέρεις θα στις βρέξει!

Κάποτε ήμουν κι εγώ παιδί (το ομολογώ!). Τότε παίζαμε στις γειτονιές, όχι στο Internet. Απλά και όμορφα παιχνίδια. Ένα από αυτά που χάλαγαν τις ξένοιαστες στιγμές της παρέας ήταν όταν εμφανιζόταν κάποιος “μαγκάκος” που δεν του άρεσε να χάνει και ήθελε να γίνει το δικό του, κόντρα σ’ αυτό που οι περισσότεροι πιτσιρικάδες καταλάβαιναν για δίκιο. Πιο σωματώδης ή πιο θρασύς προσπαθούσε να......
επιβάλλει το “δικό του” σωστό. Κάποιες φορές του πέρναγε, αλλά συχνότερα η παρέα συσπειρωνόταν με τον “αδικημένο” και τσαμπουκαλευόταν στον μάγκα, οπότε αυτός υποχωρούσε – μάλιστα, συχνά έριχνε καμιά σπρωξιά ή μπουνιά και τό ‘βαζε στα πόδια, απειλώντας πως “θα φωνάξει το μπαμπά του”. Ελάχιστες φορές επέστρεφε με το μπαμπά του να μας κάνει “ντα”. Τις περισσότερες απλά δεν ξαναεμφανιζόταν στη γειτονιά, αφού τα άκουγε από τον πατέρα του ή “τις έτρωγε” για την “ψευτομαγκιά του. Έτσι, μάθαινε ποιο είναι ηθικό και – ίσως – διορθωνόταν.

Σήμερα υπάρχουν τέτοιοι ψευτόμαγκες που επειδή δεν