Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Η Τουρκία εμφανίζεται σήμερα σαν μια σημαντική περιφερειακή δύναμη.
Κατά μίαν έννοια είναι σε πορεία και διαδικασία επιστροφής στη θέση που κατείχε προ του Α! Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που ήταν η έδρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά καθ’ όν χρόνο ο Οθωμανικός παράγων έχει
επιφανειακή αξία ερχόμενος από το παρελθόν, η Τουρκία σήμερα αποτυγχάνει να.....
αντιληφθεί αλλαγές στο πως λειτουργεί το παγκόσμιο και περιφερειακό σύστημα. Ως εκ τούτου για να καταλάβουμε τη στρατηγική της Τουρκίας, χρειαζόμεθα να κατανοήσουμε τις περιστάσεις και συνθήκες που αντιμετωπίζει.
Το τέλος του Α! Π.Π. έφερε το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και το περιορισμό της Τουρκικής κυριαρχίας σε Μικρά Ασία, και σε μια λωρίδα γής
στην Ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου.
Το μάζεμα της Τουρκικής κυριαρχίας απάλλαξε τη Τουρκία από την εκτεταμένη
θέση και υποχρεώσεις που είχε στη προσπάθειά της να διατηρήσει σαν Αυτοκρατορία τα εδάφη της εκτεινόμενη από την Αραβική χερσόνησο, μέχρι τα Βαλκάνια. Σε πρακτική αίσθηση, η ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έλυσε
το πρόβλημα των Τουρκικών στρατηγικών ενδιαφερόντων και υποχρεώσεων που είχε σαν υπερδύναμη. Ακμή και παρακμή. Η Τουρκία μετά το Β! Παγκόσμιο Πόλεμο, έφθασε στο ναδίρ της παρακμής. Αν και η χώρα αυτή τώρα ήταν πολύ πιο μικρή, ήταν επίσης πολύ λιγότερο ευάλωτη από όσο είχε γίνει η Οθωμανική
Αυτοκρατορία.
Η ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ:
--------------------------------------
Κατά τον ίδιο χρόνο, μια απλή απειλή συνδέει και τις δύο περιόδους.
Ο φόβος της Ρωσίας. Εκείνα τα χρόνια η Ρωσία υπόφερε από μια μεγαλύτερη στρατηγική αδυναμία και ευπάθεια. Το κάθε ένα από τα μεγάλα λιμάνια της, π.χ.
Η Αγία Πετρούπολη, το Βλαδιβοστόκ, το Μουρμάνσκ, η Οδησσός, Νοβοροσίσκ,
ήταν προσβάσιμα μόνο διαμέσου στενών που ουσιαστικά έλεγχαν εχθρικές δυνάμεις. Π.χ. οι Βρετανοί είχαν μπλοκάρει τα διάφορα στενά της Δανίας, (Κατεγάκη), και ήλεγχαν τη πρόσβαση προς τη Βαλτική Θάλασσα.
Οι Ιάπωνες είχαν μπλοκάρει τη πρόσβαση προς Βλαδιβοστόκ, και οι Οθωμανοί Τούρκοι είχαν μπλοκάρει τη πρόσβαση των στενών Δαρδανελίων και Βοσπόρου, προς Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινο Πόντο), και προς Μεσόγειο, ένθεν κακείθεν.
Η Ρωσική εθνική εξωτερική πολιτική είχε εστιάσει το ενδιαφέρον να ανακτήσει τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου, για να προλάβει ένα «μπλοκάρισμα» των στενών, και για να προβάλλει δύναμη στη Μεσόγειο. Είναι αυτό που λέμε σήμερα, η Ρωσία θέλει ελεύθερη πρόσβαση στις θερμές θάλασσες, πλην όμως οι Σιωνιστικές δυτικές δυνάμεις πρόλαβαν και κατέλαβαν όλες τις χώρες της Μεσογείου, κατόπιν αυτού η Ρωσία σήμερα δεν διαθέτει βάσεις για να σταθεί στη Μεσόγειο. Oι Ρώσοι είχαν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο μετασχηματισμό της Τουρκικής κυριαρχίας.
Στο Α! Π.Π. οι Οθωμανοί Τούρκοι ευθυγραμμίστηκαν και συμμάχησαν με τους Γερμανούς, οι οποίοι πολεμούσαν τους Ρώσους. Στη περίοδο του Β! Π.Π. τότε που οι Σοβιετικοί ήταν αδύναμοι, η Τουρκία παρέμεινε ουδέτερη μέχρι το 1945,
τότε που δήλωσε πόλεμο εναντίον των δυνάμεων του