Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Όσοι δεν κοροϊδεύουν εαυτούς κι αλλήλους γνωρίζουν ότι η κυρίαρχη εκδοχή της δημοσιογραφίας δεν είναι λειτούργημα αλλά εμπόρευμα. Ένα εμπόρευμα το οποίο μοσχοπουλούν οι επαγγελματίες της «ενημέρωσης» κι οι εργοδότες τους, οι οποίοι συχνότατα είναι εργολάβοι του ελληνικού δημοσίου, που.....
κάνουν τις βρωμοδουλειές τους χρησιμοποιώντας τα Μέσα με όρους μαφίας.
Στην σύντομη προεκλογική περίοδο, ως εκπρόσωπος τύπου του «ΟΧΙ» (μαζί με την κ. Γεωργία Μπάστα), είχα πάμπολλες ευκαιρίες για να επιβεβαιώσω τους αφορισμούς της πρώτης παραγράφου, αφού βιώσαμε τον απροκάλυπτο αποκλεισμό μας από το σύνολο σχεδόν των μέσων μαζικής χειραγώγησης.
Είναι δικαίωμα της δημοσιογραφίας να αξιολογεί την είδηση, δεν είναι όμως δικαίωμά της να την κρύβει.
Η συμμετοχή μας αποσιωπήθηκε συστηματικά, χωρίς να τηρηθούν, έστω τα προσχήματα της κολοβής και κολοβωμένης «Δημοκρατίας» μας, που χωρίς αιδώ κάνει λόγο για «επί ίσοις όροις» εκλογική αναμέτρηση!
Τα λίγα τηλεοπτικά λεπτά που αξιωθήκαμε σε ώρες χαμηλής τηλεθέασης, τα αξιωθήκαμε μετά από δικαστική προσφυγή κι όχι επειδή η δημόσια ή ιδιωτική τηλεόραση αποφάσισε να κάνει την δουλειά της με στοιχειώδη αμεροληψία.
Κατά τα λοιπά θα εξακολουθήσουμε με τα λιγοστά μας μέσα ν’ αντιπαλεύουμε την κατεστημένη χυδαιότητα και να υπενθυμίζουμε ότι ο ραδιοτηλεοπτικός χώρος είναι δημόσιος χώρος τον οποίο νέμονται χωρίς κανέναν κοινωνικό έλεγχο ημιπαράνομες επιχειρήσεις.
Η διατεταγμένη κι εξωνημένη «ενημέρωση» της αλα καρτ «δημοκρατίας» τους θα συνεχιστεί. Το παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά.
Δεν φιλοδοξούμε να γίνουμε συμπαίχτες τους αλλά να τους το χαλάσουμε.

Με τιμή
Θεόδωρος Παντούλας

Υ.Γ. Ντρέπομαι να υπογράψω ως δημοσιογράφος –δεν υπήρξα ποτέ ούτε τσιράκι ούτε τσατσά του παρακράτους που υπηρετούν οι περισσότεροι «συνάδελφοι».