Η ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Στις 23 και 24 Αυγούστου, τιμήθηκε δεόντως στην Κόνιτσα, η μνήμη του ισαποστόλου, Εθναποστόλου και Ιερομάρτυρα, Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, πολιούχου της ακριτικής και ηρωικής πόλεως της Ηπείρου. Το βράδυ της 23ης Αυγούστου ημέρα Τρίτη, παραμονή της εορτής, στον ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά, τελέσθηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου. Συλλειτούργησαν επίσης, οι Μητροπολίτες, Ξάνθης και Περιθωρίου κ. Παντελεήμων, Καστορίας κ. Σεραφείμ, πρώην Αυλώνος κ. Χριστόδουλος και ο.....
Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας. Μετά την τέλεση της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτάνευση της Εικόνας και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην πόλη της Κόνιτσας, την οποία ακολούθησα ευλαβικά μαζί με περισσότερους από δυο χιλιάδες πιστούς και δυστυχώς μεταξύ αυτών δεν ήταν κανένας από τους πέντε βουλευτές του νομού Ιωαννίνων, που έλαμψαν δια της απουσίας τους.

Ο οικοδεσπότης Μητροπολίτης κ. Ανδρέας, στον πύρινο λόγο του προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα, αναφέρθηκε στα Εθνικά θέματα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μου κλείσουν το στόμα, αλλά μόνον ο θάνατος θα μου κλείσει το στόμα και δεν θα μιλώ για τα Εθνικά θέματα».

Την επομένη το πρωί, 24η Αυγούστου ημέρα Τετάρτη τελέσθηκε Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τους προαναφερθέντες ιεράρχες καθώς και με τη συμμετοχή του Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλίνικου στην μνήμη του Αγίου. Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας άπαντες μετέβησαν στην Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου, δεκαεπτά χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη της Κόνιτσας και εγγύς της συνοριακής γραμμής με την Βόρειο Ήπειρο, όπου τελέσθηκε τρισάγιο στον τάφο του Μακαριστού Μητροπολίτου Κονίτσης Σεβαστιανού, μεγάλου Ιεράρχη και αγωνιστή του βορειοηπειρωτικού απελευθερωτικού αγώνα και προκατόχου του σημερινού Μητροπολίτου Ανδρέα.

Ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779) υπήρξε μεγάλη μορφή της Εκκλησίας και του Γένους των Ελλήνων, σε πολύ δύσκολους και σκοτεινούς καιρούς για την πατρίδα μας, όπου στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα όλα «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Όμως εκείνος με το ισχνό και μικροκαμωμένο κορμί, που μέσα του φώλιαζε ψυχή η οποία ξεχείλιζε από πίστη προς το Θεό και αγάπη προς τη σκλαβωμένη πατρίδα, άρχισε τον δύσκολο αγώνα του περιοδεύοντας όλη την Ελλάδα σε μια προσπάθεια αναγέννησης της ελπίδας της λευτεριάς από τον Τούρκικο ζυγό και της αναθέρμανσης της πίστεως των Ελλήνων στον Ένα και Μοναδικό Τριαδικό Θεό. Αυτός ο Μέγας διδάσκαλος του Γένους των Ελλήνων κράτησε άσβεστη την σπίθα της ελευθερίας στις ψυχές των Ελλήνων και φούντωσε την μεγάλη πυρκαγιά του ξεσηκωμού του Γένους με τους πύρινους λόγους του.

Η τεράστια αποδοχή των λόγων του από τους σκλαβωμένους Έλληνες δημιούργησε πολλούς εχθρούς που τον μισούσαν και ήθελαν το θάνατό του με μεγαλύτερους εχθρούς του τους Εβραίους. Χαρακτηριστική η επιστολή προς τ