Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΓΟΝΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ

Γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ».

Αδέλφια μου, εδώ και δεκάδες χρόνια με την ψήφο μας, με την ανοχή μας και κυρίως με την αδιαφορία μας επιτρέψαμε να πάρουνε στα χέρια τους τα κλειδιά της χρυσής πύλης της πατρίδος μας ανθέλληνες και προδότες, απόγονοι κυρίως του εφιάλτη, οι οποίοι με τα σκοτεινά τους έργα, καθώς και με τις μαύρες πολιτικές τους ημέρες κατόρθωσαν να ξεγυμνώσουν, να μαστιγώσουν, να ματώσουν, να περιγελάσουν και στο τέλος να σταυρώσουν την ιερή μας χώρα, μοιράζοντας στο τέλος τα ιμάτια της στους εγχώριους και όχι μόνο φαρισαίους, υποκριτές, κατσαπλιάδες, οπλαρχηγούς, κλέφτες και.....
απατεώνες, που σαν αιμοβόρες και λυσσασμένες ύαινες κατάτρωγαν το σώμα της βασίλισσας μας, της μητέρας μας, της ζωής μας, δηλαδή της πατρίδας μας και τώρα, αυτά τα υαινοειδή και αυτά τα σαρκοβόρα νεκροφάγα όντα ζητούν και απαιτούν μετά από όσα καταστροφικά έπραξαν να τους ξαναδώσουμε και πάλι τα κλειδιά της ωραίας πύλης, έτσι ώστε, να την ανοίξουν διάπλατα στους αφεντάδες τους μετά τις εκλογές, για να τελέσουν όλοι μαζί σαν τους γύπες και τον τελικό επικήδειο της πατρίδος μας όπως ορίζει το συμβόλαιο που έχουν υπογράψει.

Αδέλφια μου, η πατρίδα μας πεθαίνει, χάνεται, σβήνει, αλλά συνεχίζει με την λίγη πνοή που της έχει απομείνει, μέσα στα σκοτεινά μπουντρούμια που την έχουν φυλακίσει, να μας καλεί και να μας φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ, όπως φωνάζει βοήθεια η ανήμπορη και άρρωστη μάνα μας όταν αισθάνεται ότι θα αφήσει αυτόν τον μάταιο κόσμο, αυτή λοιπόν η πατρίδα αδέλφια, δηλαδή η μητέρα μας, θέλει την στερνή μας βοήθεια, πριν περάσουν οι δήμιοι για να την θανατώσουν, θέλει να την πάρουμε από το χέρι, να την κρατήσουμε στην αγκαλιά μας και να την βγάλουμε έξω στον φωτεινό ήλιο, στον καθάριο αέρα, στην γαλάζια θάλασσα, εκεί δηλαδή που ανήκει, εκεί δηλαδή που είναι η θέση της και όχι να την αφήσουμε μέσα στα σκοτεινά κελιά μέσα στα οποία οι ανθέλληνες και οι προδότες την έχουν φυλακίσει εδώ και δεκάδες χρόνια, σχεδιάζοντας ολημερίς τον αφανισμό και τον θάνατο της.

Αδέλφια μου, αυτά τα στυγερά και απάνθρωπα ανθρωποειδή, που ανήκουν κυρίως στην κατηγορία των υπανθρώπων, υπέγραψαν τον σωματικό και τον πνευματικό θάνατο των παιδιών μας, στερώντας από αυτά το παρών, το μέλλον και κυρίως το παρελθόν, μέσα στο οποίο υπάρχει η διαθήκη του έθνους, δηλαδή η ιστορία μας, η ταυτότητα μας, η ύπαρξη μας και όλα αυτά, για να έχουν αυτά τα καλοπληρωμένα καθάρματα, η αυλή που τους περιβάλει και η φάρα τους, εις των αιώνα, ακέραια τα βασιλικά τους προνόμια, αγνοώντας εάν γύρω τους τα πάντα είναι κατεστραμμένα, καμένα και συθέμελα γκρεμισμένα.

Αδέλφια, η πατρίδα μας και τα παιδιά μας πεθαίνουν, χάνονται και στην θέση τους εκκολάπτονται με το δικό μας γάλα, με τον δικό μας ιδρώτα, με την δική μας αποθήκη αίματος, πατρίδες από το σώμα της πατρίδος μας, σκοτεινές, μαύρες και απόκοσμες και φάρες δολοφονικές, αιμοβόρες και άχρηστες, οι οποίες εδώ και χιλιάδες χρόνια το μόνο που πρόσφεραν στον πλανήτη είναι πολέμους και γενοκτονίες, αυτές οι φάρες λοιπ