Η νέα λογιστική της κυβέρνησης = έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής

Του Νίκου Κοτζιά

Α. Από τη λογιστική των εισοδημάτων στη λογιστική της δημόσιας περιουσίας
Ο πρωθυπουργός μαζί με τον υπουργό οικονομικών ανακοίνωσαν σειρά μέτρων με μεγάλες επιπτώσεις στο σήμερα και στο αύριο της χώρας. Τα μέτρα αυτά παρουσιάστηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, την Κοινοβουλευτική Ομάδα και το......
ΠΣ του ΠΑΣΟΚ μέσα σε μια μέρα ως ανακοινώσεις επιλογών για τις οποίες υπάρχουν ήδη δεσμεύσεις έναντι του ξένου παράγοντα και κατά συνέπεια δεν θα μπορούσε να αλλάξει οτιδήποτε στην ουσία τους. Τα τρία αυτά σώματα αντιμετωπίστηκαν ως συσκέψεις γνωστοποίησης ανακοινώσεων και όχι ως δημοκρατικά όργανα που έχουν πρωτογενή δικαιώματα απόφασης. Η απόρριψη της ουσίας της δημοκρατίας συμβαδίζει με μια ουσιαστική απόρριψη της κοινής οικονομικής λογικής.Η κυβέρνηση, όπως και πριν ένα χρόνο, αντιμετωπίζει το πρόβλημα της πολύπλευρης κρίσης της ελληνικής κοινωνίας ως ένα λογιστικό πρόβλημα. Τότε ως μια πράξη λογιστική ως προς τα εισοδήματα των εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Φέτος σε αυτή τη λογιστική προσέθεσε και την λογιστική των περιουσιακών στοιχείων και δικαιωμάτων του δημοσίου και της κοινωνίας.Γιατί η πράξη της κυβέρνησης είναι μια χωρίς προοπτική λογιστική; Απλούστατα διότι κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με ότι έκανε πριν ένα χρόνο και δεν της βγήκε. Τότε, το 2010, έλεγε ότι το 2011 θα έβγαινε στις αγορές και η χώρα θα εισερχόταν γρήγορα σε πορεία ανάκαμψης. Σήμερα δεν κάνει τον κόπο να εξηγήσει γιατί κατά τη γνώμη της απέτυχε αυτή η πολιτική, Το κυριότερο είναι, όμως, ότι εξακολουθεί να αδυνατεί να συνδέσει την καταπολέμηση του χρέους με μια πολιτική ανάπτυξης. Δεν φτάνει που έχει πάρει λάθος δρόμο και συνεχώς τρακάρει σε αυτό τον δρόμο που η ίδια επέλεξε, αλλά, επιπλέον, της είναι αδύνατο να σκεφτεί πώς θα κατορθώσει να ανέβει στον λόφο της ανάπτυξης. Προτιμά να μένει σταθμευμένη σε ένα βενζινάδικο που τα καύσιμά του τελειώνουν και να παίζει το παιχνίδι: «πληρώνω – παίρνω από τα κατάλοιπα των καυσίμων». Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση έχει επικεντρωθεί μόνο στις διαδικασίες αποπληρωμής του χρέους και αυτές με αδυναμίες. Διότι όταν το χρέος αυξάνει και μειώνει το εθνικό ακαθόριστο προϊόν, όπως συμβαίνει σήμερα, ο λόγος χρέους και ικανότητας αποπληρωμής του χρέους συνεχώς θα χειροτερεύει.
Β. Τα απαραίτητα σχέδια και η ανάγκη υπέρβασης της λογιστικής
Η κυβέρνηση έχει περιορίσει την πολιτική της στην εξυπηρέτηση των δανειστών και στη λογιστική αυτής της εξυπηρέτησης. Με αυταρχισμό αντιμετωπίζει τις διαφορετικές απόψεις, ενώ δεν κατανοεί τις λαϊκές αντιδράσεις, δικαιολογημένες ή μη. Την πηγή και την επερχόμενη δυναμική τους. Δεν κατανοεί ότι προκειμένου η χώρα να μπορέσει να βγει από αυτό τον φαύλο κύκλο θα πρέπει να αποκτήσει: α) σχέδιο εξόδου από την ύφεση, β) σχέδιο αποπληρωμής των δανείων με εναλλακτικές λύσεις, γ) σχέδιο επιλογής και ανάπτυξης συγκεκριμένων τομέων και κλάδων της οικονομίας, δ) σχέδιο στήριξης των μικρομεσαίων στρωμάτων σε πόλη και στην ύπαιθρο. Ε) σχέδιο αξιοποίησης του πλ