Η ΠΕΖΟΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

Από την ομιλία του Αλέξανδρου Σαμαρά : « Κάθε σημαντικό κατασκευαστικό έργο έχει κάποια χαρακτηριστικά – αρχιτεκτονικά, τεχνικά – που το κάνουν να ξεχωρίζει. Το απόλυτα όμως ξεχωριστό γνώρισμα αυτού του έργου, που του δίνει μια....
ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία, είναι ότι πρόκειται για δημιούργημα ψυχής, δημιούργημα αγάπης. Μέσα του κλείνεται η μνήμη και η θλίψη, για τους νέους κυρίως ανθρώπους, που χάθηκαν ακριβώς επειδή δεν υπήρχε η γέφυρα αυτή.» Έγινε η γέφυρα; Αυτό πιστέψατε διαβάζοντας τα παραπάνω; Όχι, δεν έγινε. Έγινε όμως μια μακέτα και μια εκδήλωση για την παρουσίαση της. Φανταστείτε λοιπόν, τι αρλούμπες έχουν να ακουστούν όταν ολοκληρωθεί το έργο. Ειδικά την ώρα, που αφού έχεις χάσει κάποιον δικό σου άνθρωπο, θα προσπαθείς να μετρήσεις την αντιδιαστολή του συναισθήματος σου με την «προστιθέμενη αξία». Που το μόνο που έχει προστεθεί εδώ κι έναν χρόνο, είναι καμιά εκατοστή τραυματισμένα σχολιαρόπαιδα κι άλλοι τρεις θάνατοι.

Και φυσικά μπόλικα «θα» κι εξαγγελίε