Η προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ παραβιάζει βασικές αρχές του δικαίου:

Η προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ παραβιάζει βασικές αρχές του δικαίου: η υπόθεση πρέπει να επαπροσδιορισθεί ως διαφορά αστικού δικαίου

Όπως τονίζει ο κ. Χριστόφορος Κοσμίδης, η προσωρινή κράτηση του Γέροντα Εφραίμ παραβιάζει την αρχή του αμερόληπτου δικαστή (βλ. ιστοσελίδα romfea.gr της 19.02.2012). Τα επιχειρήματα του κ. Κοσμίδη είναι πειστικά. Όπως τόνισε και ο.....
κ. Βασίλειος Κόκκινος, ο ανακριτής στην υπόθεση αυτή ενήργησε «έξω από τα ακραία όρια της λογικής» και «κινείται από λανθάνουσα προκατάληψη». Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η προφυλάκιση δεν προβλέπεται από τον νόμο ως μέσο προστασίας των δικαστών εναντίον του πιθανού επηρεασμού τους από τους διαδίκους! Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά υποτιμητικό για τους λειτουργούς της δικαιοσύνης. Είναι δε κοινά γνωστό ότι επηρεασμός είναι απίθανος, αφού πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί φοβούνται πλέον να πουν ακόμη και καλημέρα στον Γέροντα Εφραίμ.

Όπως τονίζει και ο αναπληρωτής καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών κ. Σταύρος Τσακυράκης, η προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ είναι τελείως αυθαίρετη και δεν έχει κανένα έρεισμα στο νόμο, παραβιάζει δε βάναυσα τη θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου που υπαγορεύει ότι κανείς δεν στερείται της ελευθερίας του παρά μόνο μετά από απόφαση νόμιμα συνιστάμενου δικαστηρίου. Κατά την άποψη του κ. Τσακυράκη, ο νόμος που ρυθμίζει την προσωρινή κράτηση (άρθρο 282 ΚΠΔ) απαιτεί η τέλεση νέων αδικημάτων να είναι πολύ πιθανή, πράγμα που, όπως λέει, δεν είναι καθόλου πιθανό στην περίπτωση του Γέροντα Εφραίμ, ιδίως αφού αυτό προϋποθέτει τη σύμπραξη κάποιων κρατικών οργάνων ή λειτουργών και αυτή είναι απίθανο να υπάρξει μετά τον σάλο που πρόεκυψε με την υπόθεση αυτή (βλ. http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=11343).

Επιθυμώ να τονίσω και τα ακόλουθα. Πρώτα, αν υπάρξει παραπομπή, η ποινική δίκη θα πρέπει να ανασταλεί μέχρι να κριθεί από τα πολιτικά δικαστήρια το πρόκριμά της, δηλαδή το ιδιοκτησιακό ζήτημα. Έτσι, ο κατηγορούμενος θα αφεθεί ελεύθερος πριν εκδοθεί απόφαση του ποινικού δικαστηρίου (η και του πολιτικού δικαστηρίου). Κατά την λογική του ανακριτή, τότε θα τελέσει νέα αδικήματα προσπαθώντας να επηρεάσει πάλι τους δικαστές (οι οποίοι κατά τον ανακριτή φαίνεται είναι ευεπίφοροι σε τέτοιο επηρεασμό) και επομένως ο σκοπός της προφυλάκισης ματαιώνεται. Ερωτάται λοιπόν τι σκοπό εξυπηρετεί η προφυλάκιση, να αναβάλει την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων για αργότερα;!

Περαιτέρω, εκτιμώ ότι είναι πολύ αμφίβολο ότι το ιδιοκτησιακό ζήτημα (αν όχι όσον αφορά στην Βιστωνίδα, τουλάχιστον όσον αφορά στις παραλίμνιες εκτάσεις) θα κριθεί υπέρ του Δημοσίου. Και αν αυτό γινόταν, θα δημιουργείτο ένα μεγαλύτερο θέμα, αφού αυτομάτως θα τίθετο το ζήτημα αν τα αλιευτικά δικαιώματα που το Δημόσιο ισχυρίζεται ότι έδωσε στην Μονή το 1930 ως μοναδικό αντάλλαγμα για τα 38 χιλ. στρέμματα γης στην Χαλκιδική που η Μονή παραχώρησε στο Δημόσιο αποτελούν εύλογο αντάλλαγμα και επομένως αν η παραχώρηση αυτή είναι έγκυρη. Αν κριθεί ότι