Η βαρβαρότητα του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού

Υπό το πρίσμα της Βαρβαρότητας του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού.

Μέχρι σήμερα τόσο με πολιτικούς όρους όσο και με οικονομικούς, πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν είτε την παραμονή της χώρας στο ευρό και στις πολιτικές στήριξης του, είτε την έξοδο από το ευρό και τις πολιτικές του και την επαναφορά της στο εθνικό νόμισμα.
Μέχρι σήμερα όμως δεν έχουν λυθεί βασικά προβλήματα όπως, το πώς περιγράφεται, πως ορίζεται και ποιος ορίζει το κοινό καλό, το κοινό συμφέρον.
Όπως ακόμα, τι είναι το κοινό συμφέρον.
Πάλι μέχρι σήμερα, κάτι που θα έχει αρκετή διάρκεια ακόμη, δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια αν το....
κοινό συμφέρον είναι και κοινωνικό ή μονοδιάστατα κοινωνικό.
Επομένως στο ερώτημα αν πρέπει να οδηγήσουμε την χώρα εκτός ευροζώνης ( το γράφο με όμικρον, γιατί το «ευρό» δεν προσδιορίζει γεωγραφικά όρια αλλά προσδιορίζει την «ζώνη» ως νομισματικό χώρο) η απάντηση μπορεί να δοθεί από την Κοινωνία, εφ’ όσο η κοινωνία προσδιόρισε πως το κοινό καλό ή το κοινό συμφέρον είναι Κοινωνικό αγαθό ή εργαλείο που υπόκειται σε Κοινωνικό έλεγχο και κοινωνική υποταγή.
Η απάντηση όμως μπορεί να δοθεί και από την Ανώτατη Πολιτική και Οικονομική τάξη συμφερόντων, μέσα από την «αυθαιρεσία» της, αυθαιρεσία που της έχει παραχωρηθεί εξ αιτίας της κακής και της, με δόλο, χρησιμοποίησης μέρους των συμβόλων της Δημοκρατίας ως Πολίτευμα το οποίο ορίζεται από αυτούς, Δημοκρατία.
Υπάρχει όμως ένα κοινό πρόβλημα, ίσως κοινό μυστικό, πως και στις δύο περιπτώσεις η έλλειψη εργαλείων και η ύπαρξη σκοτεινών σημείων μπορεί να δώσει πλήθος απαντήσεων, τα οποία εν πολλοίς βασίζονται σε τόσα σενάρια όσα τα εργαλεία και οι πληροφορίες που λείπουν.
Με την δημόσια επιστολή μου αυτή, με την οποία κοινοποιώ βασικές θέσεις- ενστάσεις του Michael Schlecht, μέλους της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής και επικεφαλής οικονομολόγος Κοινοβουλευτικής Ομάδας, προσφέρω μια σειρά εργαλείων και πληροφοριών ώστε να συμπληρωθεί ο προβληματισμός που αναπτύσσεται σχετικά με την στήριξη του ευρό και την έξοδο της Ελλάδας ή όχι, από την ευροζώνη.
Όσο πιο πολλές πληροφορίες έχουμε υπόψη μας τόσο πιο ασφαλή συμπεράσματα εξάγουμε.

O Michael Schlecht ( Μιχαήλ Λέτ) μας πληροφορεί ότι, « με την θέσπιση του ευρό, οι ανισορροπίες του εμπορικού ισοζυγίου αυξήθηκαν εξαιρετικά. Η σημαντικότερη παράμετρος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι τα αγαθά, και ακολουθούν οι υπηρεσίες και οι τρέχουσες μεταβιβάσεις. Μια χώρα με πλεονασματικό ισοζύγιο συσσωρεύει απαιτήσεις στο εξωτερικό. Μια χώρα με ελλείμματα είναι υπόχρεη στο εξωτερικό»

Θα πρέπει εδώ να σταθούμε σε κάτι σημαντικό της πιο πρόσφατης ιστορίας μας.
Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ που την ακολούθησε το πρόγραμμα ΜΟΠ, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, τα προγράμματα στήριξης, συμφωνήθηκε και οδήγησε την χώρα στην απεξάρτησή της από τα εγχώρια παραγόμενα προϊόντα, αυξάνοντας έτσι την εξάρτησή της από εισαγόμενα αντίστοιχα και επιπλέον από συνοδευτικά υπηρεσιών και οπλι