Ιστορίες της δραχμής από τη ζωή

Δεν έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς. Δεν έχεις να πληρώσεις τράπεζα.

Δεν έχεις να βάλεις βενζίνη. Δεν έχεις να ταϊσεις το παιδί σου.

Δεν μπορείς να βοηθήσεις το διπλανό σου.

Και "πρέπει" να είσαι στο.....
δρόμο. (Έστω στην πλατεία). Πού να βρεις χρόνο να γράψεις.

Ο δρόμος, κατά τους πιστούς της θρησκευτικής πολιτικής ορθοδοξίας είναι πιο "επαναστατικός".

Η αλήθεια είναι επαναστατική, αλλά που να τη βρεις.

Ευτυχώς, που τα θέματα στα δίνει ο δρόμος, η πλατεία και η ζωή.

Την ώρα που ο παλιός κόσμος καταρρέει, την ώρα που η αμφισβήτηση είναι το σπέρμα του νέου κόσμου, έρχονται και οι απεσταλμένοι των θεών, σωτήρες μας.

Σωρεία Σωτήρων έχουν βρει το φάρμακο και το πλασάρουν, ποικιλοτρόπως και κυρίως, χάρις στη δημαγωγία, την εξειδικευμένη γνώση τους και ακόμα ποιο ¨κυρίως" , χάρις στην άγνοια των πολλών.

Ακόμα και σήμερα, ο κόσμος ζητά κάποιον να τους χαϊδέψει τα αυτιά. Κάτι να πειστεί. Δεν ψάχνει μια λύση. Η πολιτική είναι θρησκεία: Να πιστέψει θέλει.

Μια Δευτέρα Παρουσία του Ανθρώπου, μια ευτυχισμένη μελλοντική στιγμή, υπόσχεται ο καθένας με τον τρόπο του. Αρκεί να τον πιστέψεις και να τον ψηφίσεις.

Κι όλοι μαζί, οι "εκπρόσωποι" οι νυν, οι τέως και οι επόμενοι, σπεύδουν να προσφέρουν τη Συνταγή. "Εγώ ξέρω".

Κι όλα αυτά, γιατί χάρις σε χρόνια καλλιέργειας της αμάθειας, δεν μπορούμε να σκεφτούμε. Δεν έχουμε τα γνωστικά εργαλεία, δεν ξέρουμε τον τρόπο της "κριτικής σκέψης".



Όλοι αυτοί οι "Χριστοί" έχουν κι ένα άλλο χαρακτηριστικό. Δε λένε ποτέ όλη την αλήθεια και συνήθως, λένε κάτι που δεν πείθει τους πάντες. ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ.

Είναι η συμφωνία που έχουν κάμει με τον Μαμωνά, τον Τραπεζίτη: Ενώ η λύση είναι απλή έως απλοϊκή κι ενώ βρίσκεται μπροστά στα μάτια των "ειδικών" και των γνωστικών, εσείς θα λέτε κάτι ωραίο, αλλά πάντα ελλειπές. Να πειστούν μόνο κάποιοι λίγοι. Να αποκτήσουμε άλλη μια "διαίρεση", μαζί με τις παλιές, τις φθαρμένες και εκρηκτικές. Αν έχουν έτσι τα πράγματα, θα έχεις χώρο και βήμα για δημόσιο λόγο.



Την ώρα που καταρρέουν όλες οι βεβαιότητες των ανθρώπων, εμφανίζονται οι "Χριστοί", προσφέροντας νέες βεβαιότητες.

Ο Μαρξ είπε στην εργατική τάξη, που μόλις αφυπνιζόταν, πως είναι ο περιούσιος λαός. Ο καπιταλισμός είναι προορισμένος να καταρρεύσει κι εσείς να κυβερνήσετε. Μια πίστη έλειπε από τους ανθρώπους. Μια πίστη "επιστημονική"! "Επιστημονικός" υλισμός. Και επίστευσαν.

Ανάλογα πράγματα κα ισυμπεριφορές έπραξε ο Άνταμ Σμίθ και οι επίγονοι του, όπως ο Φρίντμαν. Η "ελεύθερη αγορά" είναι ο νέος Θεός κι εμείς οι Χριστοί του. Και επιστεύσαμε.

Έτσι και τώρα:

Φταίει το ευρώ και η "έξοδος από αυτό, θα μας λύσει δια μιας, όλα τα προβλήματα". Να πάρουμε στα χέρια μας το νόμισμα, να κάνουμε κουμάντο στη ζωή μας. Να πιστεύσουμε.



Έχοντας διδαχτεί επ