ΙΤΕΑ: ΠΕΔΙΟ ΜΑΧΗΣ Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΤΟΥ ΒΩΞΙΤΗ – ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο κατά περιβαλλοντικής μελέτης της εταιρείας

Της Χριστίνας Σανούδου

Περιοχή υψηλής περιβαλλοντικής και ιστορικής σημασίας, ιδανική τοποθεσία για τουριστική αξιοποίηση ή πολύτιμη θέση για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου μιας χώρας σε οικονομική ύφεση; Εδώ και αρκετά χρόνια, η ευρύτερη περιοχή της Ιτέας, και ιδιαίτερα η έκταση μεταξύ των κόλπων «Καμιώτισσα» και «Λαρνάκι», δυτικά της πόλης, έχει.....
μετατραπεί σε πεδίο μάχης με αφορμή τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και φόρτωσης βωξίτη που λειτουργούν -νόμιμα ή παράνομα, αναλόγως με την οπτική γωνία- από τις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Τον περασμένο μήνα, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έλαβε για πρώτη φορά θέση επί του ζητήματος, γνωμοδοτώντας κατά της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που είχε υποβάλει η εταιρεία S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε., έτσι ώστε να εξασφαλίσει την παράταση της άδειας εκμετάλλευσης του χώρου για άλλη μία δεκαετία. Ηταν μία μικρή «νίκη» για τους τοπικούς εξωραϊστικούς συλλόγους και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, που θεωρούν ότι η διαδικασία επεξεργασίας βωξίτη μολύνει το υπέδαφος και τη θάλασσα, απειλεί την υγεία των κατοίκων της περιοχής και αποτελεί εμπόδιο στην τουριστική αξιοποίηση της Ιτέας. Ωστόσο, το ζήτημα κατά πάσα πιθανότητα θα επανέλθει στο Συμβούλιο, αφού η απόφαση λήφθηκε με οριακή πλειοψηφία.

Η έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού είναι απαραίτητη, δεδομένου ότι το σημείο βρίσκεται εντός του προστατευόμενου Δελφικού Τοπίου - για την ακρίβεια, απέχει περίπου 14 χλμ. από τους Δελφούς. Στο μεταξύ, εκκρεμεί η απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, καθώς η περιοχή βρίσκεται και εντός του δικτύου Natura 2000. «Το τοπίο έχει υποστεί μη αναστρέψιμη βλάβη» υπογράμμισαν τα μέλη του ΚΑΣ, που συμμετείχαν στην επιτροπή αυτοψίας. Ανέφεραν, μάλιστα, ότι ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η αυτοψία, «κάποιοι φύτευαν πικροδάφνες» περιμετρικά των εγκαταστάσεων, σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν κάπως την εικόνα του τοπίου. Αντικείμενο εκτενούς συζήτησης αποτέλεσε το κατά πόσο μπορεί να εξασφαλιστεί η τήρηση περιοριστικών όρων από πλευράς της εταιρείας, πρόταση που υποστήριξε η μειοψηφούσα μερίδα του Συμβουλίου.

Σύμφωνα όμως με εκπροσώπους τοπικών συλλόγων, οι εγκαταστάσεις όχι μόνο δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για ασφαλή λειτουργία, αλλά δεν είναι καν νόμιμες: «Η απόφαση για την επιχωμάτωση του κόλπου Λαρνάκι λήφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, επί δικτατορίας, όμως επίσημα η άδεια δεν δόθηκε ποτέ», αναφέρει ο Δημήτρης Κουτρολίκος, πρόεδρος του Πολιτιστικού και Περιβαλλοντικού Συλλόγου Ιτέας «Καρτερία». Προσθέτει ότι η παραχώρηση των θέσεων προς εκμετάλλευση γίνεται από το Λιμενικό Ταμείο, το οποίο όμως περιγράφει το Λαρνάκι ως «ζώνη λιμένα», αποφεύγοντας έτσι να αναγνωρίσει ότι πρόκειται για «μπαζωμένο κόλπο». Επιπλέον, στην περιοχή υπάρχουν «αυθαίρετες κατασκευές», αφού η δόμηση εντός του Δελφικού Τοπίου δεν επιτρέπεται χωρίς αδειοδότηση από την Αρχαιολογική Υπηρ