Και να θέλαμε, μπορούμε να ζήσουμε αλά γερμανικά;

Θέμος Αναστασιάδης

Παραδοσιακά έπειτα απ’ το κομμωτήριο, για τις κυρίες, και το κουρείο (κάποτε), για τους άνδρες, όλοι βγαίνουν ανάλαφροι και ωραίοι, με καλύτερη διάθεση και τα σχετικά. Υστερα από ένα γερό «κούρεμα» 50%, που συνέπεσε, τυχαία, αλλά με σημειολογικό ενδιαφέρον τόσο με το....
ιστορικό «ΟΧΙ» όσο και με το πιο ιστορικό πια «τριήμερο» των Ελλήνων, θα αντιμετωπίσουμε, θέλουμε δεν θέλουμε, την ουσία του προβλήματος. Που δεν είναι το αν θα υπάρχουν τυπικά ή όχι «ΕΠΟΠΤΕΙΑ» και γκαουλάιτερ στην Αθήνα, αλλά το ότι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και πολύ πιο ασφυκτικά η Ελλάδα θα πρέπει να λειτουργήσει σαν πειθαρχημένη γερμανική επαρχία αν… ΑΝ θέλει να επιβιώσει εντός ευρώ!

Αν δεν θέλει και συνεχίσει το σύστημα «αέρα πατέρα», τότε αυτή η τελευταία ευκαιρία θα εξαντληθεί πιο γρήγορα απ’ ό,τι φαντάζονται ή θέλουν πολλοί.

Αρα το τελικό ερώτημα είναι: Θέλουμε μια ζωή αλά γερμανικά; Κι αν ΝΑΙ… ΜΠΟΡΟΥΜΕ να λειτουργήσουμε «σαν Γερμανοί»; Κι αν ούτε θέλουμε, ούτε μπορέσουμε, υπάρχει ζωή ΕΚΤΟΣ «γερμανικού μοντέλου»; Ολα τα άλλα είναι για να περνάει η ώρα.

Κάποιοι, απείρως σοφότεροι ημών, διεθνείς αναλυτές έχουν ήδη θέσει το ερώτημα για την εμφάνιση ενός νέου φαινομένου: τον οικονομικό ΝΑΖΙΣΜΟ. Λένε, λοιπόν, ότι όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό, η βάση της γερμανικής αντίληψης μεταξύ του τότε και του σήμερα είναι παρόμοια, ανεξάρτητα του αν εκφράζεται πιο ευγενικά και πιο προσχηματικά... προς το παρόν. Αυτοί, έχοντας την οικονομική υπεροχή (την οποία απέκτησαν με την ολόψυχη στήριξη των συμμαχικών δυνάμεων μετά την πτώση του Χίτλερ, αλλά και εκείνη της ΕΣΣΔ και του Τείχους που τους επέτρεψε να επανενωθούν), επισημαίνουν, αντί να γίνουν σοφότεροι έπειτα από όλα αυτά, μόλις πιάσανε χρήμα στα χέρια τους τούς βγήκε το παλιό, το άγριο, το παγγερμανικό, με ανατριχιαστικές ομοιότητες. Οποιος δεν είναι τόσο τέλειος και παραγωγικός όπως αυτοί δεν έχει θέση στη ζωή! Στην αρχή ψάχνουν για μια μικρή χώρα-«θύμα», για την οποία δεν νοιάζεται δα και κανείς, όπως η Δύση δεν έδινε μία όταν τα ναζιστικά στρατεύματα κατέλαβαν την Τσεχοσλοβακία. Δεν τους ένοιαξε ούτε η Αυστρία και κάτι άλλες μικρές εθνότητες. Επρεπε να φτάσουμε με κόκκινη γραμμή την Πολωνία για να ξυπνήσει η Αγγλία και η Γαλλία.

Ε, η σημερινή Τσεχοσλοβακία είναι η Ελλάδα (για την οποία κανείς δεν δίνει σεντ) και η Πολωνία είναι η Ιταλία. Η Γαλλία είναι ξανά στο στόχαστρο σαν μακροπρόθεσμο πλάνο, μια που η εικόνα ενός Σαρκοζί που σέρνεται από τη Μέρκελ σαν σκυλάκι προαναγγέλλει για κάποιους κάτι από την κατεχόμενη-«ελεύθερη Γαλλία» του Βισί και του Πετέν. Αυτό που θέλουν οι Γερμανοί είναι να επιβάλουν τη Γερμανική Ευρώπη, όπου οι μισοί λαοί θα ζουν ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΟΙ σαν φθηνό εργατικό δυναμικό, και εκείνοι, μαζί με τους συνήθεις Βόρειους συνοδοιπόρους τους, θα κάνουν κουμάντο.

ΝΕΟΝΑΖΙ; Οχι... Νεο-χαζοί! Γιατί στο τέλος θα σπάσουμε όλοι μαζί τα μούτρα μας!

Ισως ο όρος «οικονομικός ναζισμός» να είναι πολύ βαρύς. Τυγχάνει να θαυμάζω τον