Καλαμίτσης για ΣΣΕ

Έχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή
Λέμε πως πολλοί άνθρωποι βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Προσαρμόζοντας τη ρήση στο περιστατικό της Σχολής Ευελπίδων μπορούμε νομίζω πλέον να λέμε (Βλέπουμε τα σταγονίδια και χάνουμε τον ωκεανό) Μπορούμε, επίσης, άνετα να.......
λέμε (Βλέπουμε την πισίνα της βίλας μας και χάνουμε το Αιγαίο)

του Σωτήριου Καλαμίτση
Κυρίες και κύριοι, δημοκράτες και δημοκράτισσες, σοσιαλιστές και σοσιαλίστριες, σοσιαλδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτισσες, αριστεροί και αριστερές, δεξιοί και δεξιές, ακροαριστεροί και ακροαριστερές, ακροδεξιοί και ακροδεξιές, φιλελεύθεροι και..

φιλελεύθερες, κεντροαριστεροί και κεντροαριστερές, χουντικοί και χουντικές, αντιχουντικοί και αντιχουντικές, αγανακτισμένοι και αγανακτισμένες, βασιλόφρονες και αντιβασιλικοί/ές, νεοφιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθερες. αδιάφοροι και αδιάφορες, άφρονες και παράφρονες, ελπίζω να μην ξέχασα κανέναν και καμμία σας…..

΄Ετυχε, λόγω ηλικίας και όχι από βίτσιο, να πραγματοποιήσω τις σπουδές μου και να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία επί "εθνοσωτηρίου"Εγώ ο ταπεινός και ασήμαντος δεν είχα το σθένος να τοποθετώ κροτίδες αντιστεκόμενος στη χούντα των συνταγματαρχών, δεν διέφυγα στο εξωτερικό για να κηρύξω από την Place Pigale η από τον μακρινό Καναδά αντίσταση κατά των καταπατητών των ελευθεριών του ελληνικού λαού.

Δεν είχα την τιμή να ανήκω στους έγκλειστους του Πολυτεχνείου που με ηρωϊσμό και αυταπάρνηση διαδήλωσαν με τον πιο έντονο τρόπο την αντίθεσή τους στο στρατοκρατικό καθεστώς μέχρι που οι ερπύστριες των αρμάτων τούς διέλυσαν. Δεν είχα την τιμή να ανήκω στο πλήθος εκείνο των νέων που αντιστάθηκαν και στη συνέχεια χάθηκαν στην "αφάνεια" μη εξαργυρώνοντας τον άθλο τους και την αντρειοσύνη τους, αλλ’ επιδιδόμενοι στα ειρηνικά έργα τους ακουμπώντας τον μόχθο τους στο κοινό καλό και μεγαλώνοντας απογόνους για τη συνέχιση της πατρίδας, όπως ακριβώς εκατομμύρια άλλοι που ήσαν έξω από το Πολυτεχνείο, αλλά το τιμούν πραγματικά.

Δεν είχα την τιμή να γευτώ την περιποίηση του ΕΑΤ-ΕΣΑ και να παραμείνω αφανής ήρως μη διαλαλών την πραμάτεια της αντίστασής μου, μικρής ή μεγάλης, όπως έκαναν χιλιάδες συμπατριώτες μου. Είχα και έχω μόνον την τιμή να θαυμάζω τους πραγματικούς αντιστασιακούς με πρώτο και τρανότερο τον Αλέκο Παναγούλη.

Εκεί, λοιπόν, που υπηρετούσα τη θητεία μου τραγουδούσα μαζί με τους συσστρατιώτες μου και το εμβατήριο "Έχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή, τη λένε Βόρειο Ήπειρο, την αγαπώ πολύ". Εμβατήριο που έχει διαγραφεί από το ρεπερτόριο των Ενόπλων Δυνάμεων για να μην προσβάλλονται οι φίλοι μας Αλβανοί. Τραγουδούσα και τη "Μακεδονία την ξακουστή". Και πολλά άλλα "στρατοκρατικά" εμβατήρια, όπως θα λέγατε φίλοι και φίλες δημοκράτες και δημοκράτισσες, σοσιαλιστές και σοσιαλίστριες της Εκάλης και του Κολωνακίου.

Ήταν, όμως, πολύ παλιά χρόνια εκείνα. Δεν είχαν ακόμη γραφεί τα εμβατήρια της Goldman Sachs, της Morgan Stanley και της Lehman Brothers, τα οποία σιγοψιθυρί