ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ !...

Ποιος «Τιτανικός»; Ένα σαπιοκάραβο ήταν (και παραμένει) η ελληνική οικονομία. «Έμπασε νερά», κινδύνευσε (και κινδυνεύει) με καταβύθιση όχι από τη σύγκρουση με το παγόβουνο της κρίσης αλλά μόνο και μόνο από τα απόνερά του.
Από τότε μέχρι και πρότινος το παντελώς ανίκανο πολιτικό πλήρωμα επιμένει πως δεν φταίει το σαπιοκάραβο αλλά το...
παγόβουνο. Οι ξένοι, το Μνημόνιο και οι διαχειριστές του.

Όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα βγήκαν πάλι από τα ντουλάπια οι σκελετοί του εσωτερικού και εξωτερικού εχθρού. Όχι χωρίς υστεροβουλία και ιδιοτελείς σκοπιμότητες.

Όταν, άκων, ο Γ. Παπανδρέου υποχρεώθηκε στην υπογραφή του Μνημονίου υπό την εφιαλτική απειλή της χρεοκοπίας -άλλες είναι οι ευθύνες του- το σύνολο των κομμάτων είδε σε αυτή την επιλογή όχι την ευκαιρία του (ετεροχρονισμένου) εκσυγχρονισμού του κράτους αλλά την ευκαιρία της Μεγάλης Αρπαχτής .

Τα κόμματα μετεξελίχθηκαν αίφνης σε εκκλησίες του ελέους για να «γιάνουν» τον πόνο τους παντοειδείς κατατρεγμένοι.

Άλλοι στην Παναγιά την Παρηγορήτρα της Ν.Δ., άλλοι στη Γλυκοφιλούσα του ΣΥΡΙΖΑ, αργότερα στην Ελεούσα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και την Πατριδοκαπηλούσα της Χρυσής Αυγής.

Το «αντιμνημονιακό » μέτωπο έγινε η κολυμπήθρα του Σιλωάμ που έδινε άφεση αμαρτιών σε «ενεργητικούς» και «παθητικούς» αρχιτέκτονες του αδηφάγου κράτους, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες ολόκληρες ως εργαλείο προς άγραν κομματικής πελατείας.

Και ας υπήρξε «τιμωρός» του κόσμου της εργασίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗς