Κρεμαλίτσες για τα ρουχαλάκια... θέλετε;

Απλές σκέψεις ενός εξ… ημών.

Γράφει: ο Παλιό αρβύλας …ένας εξ ημών.

Στους περίεργους καιρούς που διερχόμαστε όλοι… με έπιασε ο οίστρος να γράψω ένα αρθράκι, κάτι ίσως ελαφρά αποκρουστικό, αφού τίποτα δεν …
πτοεί κανένα μας.

Αγαπητοί φίλοι, συμπολίτες, συμπατριώτες, ...Έλληνες! …ή όπως αλλιώς θα μας λένε από εδώ και πέρα…

Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποιο θα ήταν το καταλληλότερο όνομα για αυτήν την χώρα που ζούμε και πώς θα άρμοζε όλους εμάς, τους απίθανους κατοίκους της, να μας ονομάζουν;

Έχετε σκεφτεί τι σόι άνθρωποι είμαστε, όλοι εμείς, και τι θα γράφει η μέλλουσα Ιστορία για τους τρόπους και τις αντιδράσεις μας;

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα τους γηγενείς κατοίκους αυτής της χώρας που ξεσηκώθηκαν την εποχή του 1821 κατά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού που είχε καθίσει στο σβέρκο τους τετρακόσια ολόκληρα χρόνια, τους ονόμασαν ήρωες και τους δώσανε χαρακτηριστικές ονομασίες, όπως τουρκοφάγος, πυρπολητής, Γέρος του Μωριά, Αντρούτσος και τόσα άλλα γνωστά και άγνωστα...

…Βέβαια θα μου πείτε:

…“κάτσε ρε φίλε εδώ δεν πέρασαν ακόμα τετρακόσια χρόνια για να νοιώσουμε την ανάγκη της αποτίναξης του ζυγού που μας έριξαν τα λαμόγια οι πολιτικοί αυτού του τόπου με μοναδικό κίνητρο την εκμετάλλευση του γηγενή λαού”

…και βέβαια θα έχετε δίκιο πρέπει να γνωρίσουμε το πώς είναι να είσαι σκλάβος να νοιώσουμε ρε αδελφέ και λίγο πόνο στο πετσί μας, ή μερικές προσβολές στη υπόληψη και την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας. Να δώσουμε το δικαίωμα σε όλα αυτά τα λαμογάκια τους πολιτικούς του τόπου να μας εξευτελίσουν, να αισθανθούν αφεντικά, να μας αποκαλέσουν μ@λ@κες, τεμπέληδες και απατεώνες. Να δούμε ρε αδελφέ πώς είναι…, που ξέρεις μπορεί να μας αρέσει.

…Ας μην πλατειάζουμε όμως ας προσπαθήσουμε αρχικά να βρούμε μια κατάλληλη ονομασία για τον τόπο, το μέρος που ζούμε και φιλοξένει όλους εμάς τους απερίγραπτους τύπους που δεν μας αγγίζει τίποτα, δεν μας πτοεί καμιά προσβολή και η πλάτη μας αντέχει να σηκώνει όλες τις απερίγραπτες λαμογιές, απατεωνιές και εμπαιγμούς των αρχόντων αυτού του τόπου.

Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ; Τι μας κάνουν και συνεχίζουμε άκαμπτοι και αγέρωχοι την ζωούλα μας; …πως το είπατε μας ευνουχίζουν; …που είπατε ότι συμβαίνει αυτό, εδώ στην πατρίδα μας; …σ’ αυτό τον υπέροχο τόπο με τον ήλιο μας, τις ακτές μας, τα νησάκια μας, …τι είπατε δεν έχουμε τα κατάλληλα ούμπαλα να αντιδράσουμε;…

…Άρα το βρήκαμε αυτόν τον τόπο θα έπρεπε να τον λένε… Ουμπαλοευνουχιστάν και τους κατοίκους του, δηλαδή όλους εμάς Ουμπαλοευνουχισμένους, …μιας και είμαστε οι γηγενείς κάτοικοι αυτού του υπέροχου τόπου…

…Δεν πειράζει όμως, δεν τρέχει τίποτα, το ίδιο είναι… τι Έλληνες, τι Ουμπαλοευνουχισμένοι εξ άλλου οι ελληνοποιημένοι ενεργοί αλλοδαποί, οι οποίοι γεννοβολούν κιόλας πολύ, είναι ή σχεδόν είναι στις μέρες μας περισσότεροι από εμάς, άρα δεν τρέχει κάστανο, αυτοί θα είναι οι αυ