ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Πρόσφατα κάποιος είπε ότι “Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον, παρά μόνο Έλληνες”. Πραγματικά δυσάρεστο στο πρώτο άκουσμα αλλά με μια λογική αντιμετώπιση των λέξεων, αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια που κρύβει η συγκεκριμένη φράση. Η Ελλάδα δεν υφίσταται πλέον. Τελείωσε. Και αυτό συνέβη γιατί εκφυλίστηκε η.....
πολυδιαφημισμένη έννοια της δημοκρατίας. Αντί για δημοκρατία έχουμε οχλοκρατία, μια αρρωστημένη αρχή πολιτικής μορφής. Επιτρέψαμε εμείς οι Έλληνες να συμβεί αυτό και είμαστε υπεύθυνοι και υπαίτιοι γι αυτό το καθεστώς. Η πολιτεία έπαψε να ταυτίζεται με τον κάθε πολίτη χωριστά και με όλους μαζί με αποτέλεσμα να σταματήσει η ελληνική κοινωνία να ευδοκιμεί από την εργασία, την πρωτοβουλία και την αρετή τον πολιτών της. Έχει αποξενωθεί και έχει διαφοροποιήσει τη θέση της από τον λαό και γι αυτό οι πολίτες άρχισαν να εναντιώνονται στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Δεν υφίσταται δίκαιη πολιτεία όταν πρώτα οι άνθρωποι που την απαρτίζουν δεν είναι δίκαιοι. Το ένα είναι προϋπόθεση και συνάρτηση του άλλου. Η άλλη όψη είναι ότι δίκαιος άνθρωπος είναι γέννημα της δίκαιης πολιτείας. Αν πάλι υπάρχουν δίκαιοι άνθρωποι μέσα σε άδικη πολιτεία και άδικη πολιτεία από δίκαιους ανθρώπους είναι από μόνο του πράγμα ασυμβίβαστο και ακατανόητο για την αντίληψη του καθενός.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τους πολιτικούς και το πολίτικο σύστημα να δίνει κίνητρα και προγράμματα που μόνο σκοπό έχουν την ανάπτυξη της πολιτικής δύναμης. Δηλαδή κάνουν πολιτική για να αποκτήσουν δύναμη, για να αποσπάσουν από τους άλλους δύναμη,για να την διαθέτουν μόνο αυτοί.Με αυτό το τρόπο θα συνεχίζουν να ασκούν πολιτική μόνο και μόνο με τις δύναμης που θα κατέχουν απ όλους μας,εφόσον τους έχουμε δώσει και αφήσει να κατέχουν όλες αυτές τις δυνάμεις.
Επειδή ουσιαστικά τους χαρίσαμε αυτήν τη δύναμη που επιζητούσαν τόσα χρόνια, κατά τα άλλα στο όνομα της δημοκρατίας και πάνω απ όλα με ευγενικούς σκοπούς, κατάφεραν το κοινωνικό σύνολο ολόκληρης της Ελλάδας να μη ζει με αρμονία, να μην είναι δεμένο με τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες. Να μην ζει ειρηνικά με τους ομοίους του, να έχει πάψει ο καθένας να αισθάνεται σιγουριά και εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στη ζωή γενικότερα. να γίνει αποσυνάγωγος, να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την κοινότητα μέσα στην οποία ζούσε, την θρησκευτική, την οικονομική και την πολιτική.

Από εγωισμό, φιλοδοξίες, πάθη και συμφέροντα οι πολιτικοί της χώρας μας άρχισαν να κάνουν υπερβολική επίδειξη και άσκηση της δυνάμεως που κατείχαν εναντίον άλλων. Βάση όλων αυτόν τον γεγονότων ο κόσμος άρχισε σταδιακά να αντιδρά, να ξεσηκώνεται, να αντιστέκεται, βλέποντας πως οι πολιτικοί που έχει εμπιστευθεί κατά καιρούς χρησιμοποιούν την δύναμη που τους έχει δώσει ο λαός να καταπατούν τα δικαιώματα τους και τις ελευθερίες τους, αρκετές φορές λάθος βέβαια γιατί άθελα τους παρακινούνται από κόμματα που ο σκοπός τους δεν είναι διόλου διαφορετικός απ αυτούς που κατέχουν την πολιτική δύναμη. Αυτά τα πατήματα σε όλα τα πολιτικά κόμματα δίνονται γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι