Μετά το μνημόνιο δεν ευημερούν ούτε οι αριθμοί ούτε οι άνθρωποι

Το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης, όσον αφορά στα εργασιακά έχει κλείσει τον κύκλο του, εκτιμά σε συνέντευξή του στο Capital.gr ο Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας Μιχάλης Χάλαρης, που εκ της θέσεώς του βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συνεχείς μετατροπές των συνθηκών στην αγορά εργασίας, τους τελευταίους 20 μήνες. Ο επικεφαλής του ΣΕΠΕ δηλώνει ξεκάθαρα, πως η χώρα δεν μπορεί να.......
δεχθεί ούτε επιπλέον μειώσεις, ούτε περαιτέρω ελαστικοποιήση. Μάλιστα παραδέχεται πως η ανάπτυξη ευέλικτων μορφών εργασίας, η μείωση του κόστους εργασίας –σε ορισμένους κλάδους έως και κατά 30%– και οι επιχειρησιακές συμβάσεις αντί να αξιοποιηθούν θετικά, σε αρκετές περιπτώσεις αποτέλεσαν το περίβλημα παραβατικών συμπεριφορών και περιγράφει τις πλέον συνηθισμένες παραβάσεις, με πρωταθλήτρια τη μη καταβολή δεδουλευμένων.
Συνέντευξη στη Ρούλα Σαλούρου

- Κύριε Χάλαρη, οι εκπρόσωποι της Τρόικας επιμένουν για περαιτέρω μείωση του κόστους εργασίας και μεγαλύτερη ευελιξία. Υπάρχει «δυνατότητα» περαιτέρω μειώσεων στους μισθούς και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων;

Η απάντηση στις απαιτήσεις της τρόικας έχει ονοματεπώνυμο και τη γνωρίζουμε όλοι. Είναι η ύφεση, η οποία κατά μεγάλο μέρος εδράζει στις μισθολογικές απώλειες και στην αίσθηση των πολιτών ότι δεν έχει μπει τελεία στη διολίσθηση των αμοιβών. Επιπρόσθετα, ενώ η μείωση των μισθών αυτή τη στιγμή έχει ξεπεράσει το 14%, συμπιέζοντας κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο, ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων, στον αντίποδα, από αυτή ακριβώς τη μείωση προκαλείται μια αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ που ξεπερνά το 2,9%. Πρέπει, συνεπώς, να γίνει σαφές και κατανοητό ότι μειώσεις μισθών σημαίνουν αυτομάτως και μείωση του ΑΕΠ που στην περίπτωση που η μείωση αγγίξει το 30% η αντίστοιχη μείωση στο ΑΕΠ, χωρίς επίδραση πολλαπλασιαστή, θα φτάσει το 6,26%.

Η επιμονή, συνεπώς, σε μια συνταγή που δεν πετυχαίνει, σε μια συνταγή που στο τέλος της ημέρας αφήνει άπαντες «νηστικούς» δεν βοηθάει κανέναν. Θεωρώ ότι κάθε επιμέρους μέτρο πρέπει να προσαρμόζεται στα μέτρα των εσωτερικών κοινωνιών και η Ελλάδα δεν αντέχει ούτε περαιτέρω μειώσεις ούτε μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Δημιουργία περισσότερων ημιάνεργων δεν βοηθάει ούτε στην καταπολέμηση της ανεργίας, ούτε στην πάταξη της αδήλωτης εργασίας, ούτε στη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, ούτε τελικά στο μεγάλο ζητούμενο που είναι η ανάπτυξη. Είμαι πεπεισμένος ότι το νομοθετικό έργο όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά έχει κλείσει τον κύκλο του.

- Από την ψήφιση του Μνημονίου και μετά, πόσο έχουν αλλάξει, βάσει των ελέγχων σας, οι συνθήκες στην αγορά εργασίας;

Υπάρχει μια γενικότερη επισφάλεια. Οι αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν επιφέρει μια αστάθεια στο βηματισμό της αγοράς εργασίας και όλες οι πλευρές προσπαθούν να αυτοκαθοριστούν μέσα σε ένα νέο περιβάλλον, ευμετάβλητο και πρωτόγνωρο. Είναι προφανές ότι η μονομέρεια της πλειοψηφίας των νομοθετικών παρεμβάσεων προς την κατεύθυνση της ανά