Ο εμπρησμός, ως πράξη οργής

Προσθήκη λεζάντας
Του Ανδριανού Γκουρμπάτση,
Αντιστράτηγου Π.Σ,ε.α., νομικού

Εμπρησμός, κατά την ''κοινή'' του όρου έννοια, και με αυτήν την έννοια χρησιμοποιείται στο παρόν άρθρο, είναι η εκ δόλου προκαλούμενη (αστική) πυρκαγιά. Ως γνωστόν, όμως κατά την ''νομική'' του έννοια, πέραν της προαναφερόμενης έννοιας, νοείται επιπλέον και η εξ αμελείας προκαλούμενη πυρκαγιά. Αντίστοιχα για τις πυρκαγιές σε δάση χρησιμοποιείται ο όρος ''εμπρησμός δάσους'' με δόλο ή από αμέλεια.. Μεταξύ των ψυχολογικών κινήτρων, που ωθούν το δράστη στο να προκαλέσει εμπρησμό, είναι και η οργή.

Οργή, είναι ο έντονος θυμός, που προκαλείται από κάτι δυσάρεστο και...
εκδηλώνεται με επιθετικότητα και εκδικητική συμπεριφορά. Ο θυμός είναι ένα πανανθρώπινο και οικουμενικό συναίσθημα, το οποίο απαντά σε ερεθίσματα που απειλούν το αίσθημα ''δικαίου'' μέσα μας καθώς και την αυτοαξία μας. Υπάρχουν ψυχοσυναισθηματικές καταστάσεις, όπως το αίσθημα αδικίας, προσβολής, ντροπής, υποτίμησης, απώλειας ελέγχου, σκέψεις ότι ο άλλος καταπατά τα δικαιώματά σου, σε υποτιμά, σε ταπεινώνει κ.α, που αποτελούν συνήθη αίτια πίσω από το ισχυρό, οδυνηρό και αρνητικό συναίσθημα τον θυμό. Υπάρχουν σημάδια (ενδείξεις), ότι κάποιος είναι θυμωμένος, όπως ταχυπαλμία, ακανόνιστη αναπνοή ή πνίξιμο, αίσθηση φούντωσης στο πρόσωπό μας, νιώθουμε την ανάγκη να φωνάξουμε δυνατά, ή να σπάσουμε ή να πετάξουμε κάποιο αντικείμενο ή να χτυπήσουμε κάποιον, ή ,και το πιο ακραίο, να κάψουμε, προκειμένου να εκτονωθούμε.
Ανδριανός Γκουρμπάτσης
Σε περιόδους κοινωνικής έκρηξης, όπως αυτό το διάστημα που βιώνουμε στη χώρα μας, εξ αιτίας της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, όπου πολλές από τις πυρκαγιές - ''εμπρησμούς'', προκαλούνται, πέραν των άλλων εγκληματικών στοιχείων, και από οργισμένους πολίτες, στο πλαίσιο και επ΄ ευκαρία κάποιας απεργιακής κινητοποίησης, συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, πολιτικής εκδήλωσης, απέναντι στο πολιτικο-κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, πρόκειται για τους αποκαλούμενους ''εμπρησμούς κοινωνικής σύγκρουσης'', το οποίο ο πολίτης πιστεύει ότι τον αδικεί, του καταπατά τα δικαιώματά του, βιώνει έλλειψη δικαιοσύνης και εν τέλει βλέπει άνιση μεταχείρισή του απέναντι σε άλλους συνανθρώπους του. Οι οργισμένοι πολίτες δεν μπορούν όλοι να διαχειρισθούν εύκολα το θυμό τους από κάποια έκρηξη οργής, και τότε το συναίσθημα είναι πρόβλημα, αφού άλλοι πετάνε αντικείμενα και σπάνε και άλλοι βάζουν φωτιές σε υποδομές και αντικείμενα που υπάρχουν μπροστά τους. Η Πολιτεία δεν πρέπει στις περιπτώσεις αυτές με τις αποφάσεις της να προκαλεί και επιδεινώνει το πρόβλημα, γιατί έχει μερίδιο ευθύνης και αυτή στα εγκλήματα αυτά, μάλιστα πρέπει να θεωρείται, όσο κι αν αυτό είναι σκληρό, ως ''ηθικός αυτουργός'' των εμπρησμών αυτής της κατηγορίας κι αυτό ας μην το παραβλέπει.

Σήμερα είναι, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, το ''κοινωνικό κλίμα'' εξόχως ευνοϊκό και κατάλληλο, μάλιστα δε βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα έκρυθμη κατάσταση, για να προκαλούνται εμπρησμοί ''κοινωνικής σύ