Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥ

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΙΑΤΟΣ ΘΕΑΓΕΝΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Τε.Σ. ε.α. ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ-ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Ε.Μ.Π

Η « πατρίδα της Δημοκρατίας» έχει καταντήσει, διεθνώς και παγκοσμίως, Δημοκρατία κατ΄ευφημισμόν διότι ο Κοινοβουλευτισμός για την Ελλάδα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ΔΕΣΜΩΤΗΡΙΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.
Οι Βουλευτές προ της εγγραφής τους στην « ΛΙΣΤΑ» του Κόμματός τους....
αναλαμβάνουν υποχρεώσεις ως αναγκαία προϋπόθεση για την εξασφάλιση της κομματικής πειθαρχίας κατά την διάρκεια της θητείας τους. Ως εκ τούτου η φωνή των ψηφοφόρων, δηλαδή η φωνή του « ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ» ουδέποτε θα γίνει δεκτή προς συζήτηση εάν δεν συμφωνεί με τη γνώμη του Αρχηγού του κυβερνώντος κόμματος.
Διάκριση Εξουσιών, δηλ. η πεμπτουσία της Δημοκρατίας , ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ. Νομοθετική και Εκτελεστική Εξουσία συζευγνύονται με « κουμπάρο» ένα Υπουργό και μερικές φορές μάλιστα με περισσότερους από ένα κουμπάρους, τα λεγόμενα « Συναρμόδια» Υπουργεία, ενώ η Δικαστική και Εκτελεστική Εξουσία συζευγνύονται με κουμπάρο τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης. Οι Υπουργοί δηλ. είναι συγχρόνως Νομοθέτες και Εκτελεστές του Νόμου. Ουδείς έλεγχος και όπως λέει ο Λαός « Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει».
Φυσικά αποτελέσματα της παραπάνω αθλιότητας είναι η Βουλευτική ασυλία, η παραγραφή των αδικημάτων, η πελατειακή συνείδηση και η διαφθορά.
Μια νέα Αναθεώρηση του Συντάγματος ( η πέμπτη ή η έκτη, αν δεν με απατά η μνήμη μου, από το 1864 μέχρι σήμερα), είναι ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ αναγκαία. Όμως η αναθεώρηση έστω και αν ακόμη αποφασισθεί τώρα, θα πραγματοποιηθεί μετά παρέλευση οκτώ ετών κατά την διάρκεια των οποίων θα συνεχιστεί η σημερινή άλιωτης. Λέγω ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ αναγκαία διότι ουδείς εκ των Ευρωπαίων Εταίρων έχει υιοθετήσει το ασυμβίβαστο Υπουργού και Βουλευτού. Ο Ευρωπαίος Υπουργός το βράδυ γίνεται Νομοθέτης, όπως και ο Έλληνας. Ο Ευρωπαίος όμως πολίτης ένεκα της παιδείας του σέβεται τον Νόμο και υπακούει σ΄αυτόν. Ο Έλληνας πολίτης όμως γεννημένος ελεύθερος, ζει , αγωνίζεται, πολεμά και πεθαίνει για την Ελευθερία, όχι μόνο για τον εαυτό του, όπως έχει αποδείξει κατά την μακραίωνη ιστορία του, αλλά και για τον ΑΝΘΡΩΠΟ γενικότερα και ειδικότερα για τον Ευρωπαίο εταίρο. Ο Έλληνας έχει στο DNA του το Ελευθερία και Νόμος, κατά το Ηθική και Πολιτική, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΥΝΩΚΗΣΑΝ. Κατά συνέπεια θα χρησιμοποιήσει κάθε δυνατότητα που του παρέχει ο άθλιος Κοινοβουλευτισμός για να παρεκκλίνει από τον Νόμο. Και « δυνατότητες» υπάρχουν πολλές:
- Η προτεραιότητα της Πολιτικής Ηγεσίας των Υπουργείων που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η εκτέλεση των Νόμων, αλλά η ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ του Υπουργού, με αποτέλεσμα την δημιουργία πελατειακής συνείδησης και διαφθοράς.
- Το περίφημο ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ που εφαρμόζεται μόνο ως προς το ΕΣΧΕΣ
- Η Βουλευτική ασυλία η οποία δημιουργεί πολίτες δύο κατηγοριών, αυτούς που υφίστανται τις συνέπειες των πράξεών τους και αυτούς που δεν πρόκειται ποτέ να τις υποστούν.
- Η παραγραφή και η μη ποινικοποίηση των αδικημάτων και ιδιαίτερα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής που αποτελούν εγκλή