Ο Μίμης Ανδρουλάκης, η πολυκομματική βουλή του 1936!! και η αποτυχία του δικομματισμού στα χρόνια του Μεσοπολέμου

Πολλές φορές όταν παρακολουθώ ειδήσεις απελπίζομαι με αυτά που βλέπω και ακούω. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο από όλα είναι ότι οι κυβερνήσεις τα τελευταία δύο χρόνια λειτουργούν εκτός των πλαισίων των Νόμων και του Συντάγματος. Εκεί όμως που εξοργίζομαι είναι όταν ακούω πολιτικούς και "ανθρώπους του πνεύματος" να κακοποιούν την Ιστορική αλήθεια για να εκβιάσουν την συνείδηση του μέσου Έλληνα και μάλιστα πάνω σε ζητήματα που δεν.....
επιδέχονται αμφισβήτησης και ποτέ δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο αντιπαράθεσης. Το νέο ατόπημα ανήκει στον κ. Μίμη Ανδρουλάκη, γνωστό πολιτικό, βουλευτή, πολυγραφότατο στοχαστή, στου οποίου τις παρουσιάσεις βιβλίων συνωστίζονται κάθε τόσο υπουργοί, καθηγητές πανεπιστημίου, τέως πρωθυπουργοί, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κτλ. Είπε λοιπόν ο Μίμης ότι επειδή η βουλή που προέκυψε μετά τις εκλογές του 1936 ήταν πολυκομματική, υπήρξε ασυνεννοησία, ακυβερνησία που οδήγησε στην δικτατορία και τελείωσε με την "δημοκρατικότατη" προειδοποίηση:«Χρειάζεται φρόνηση για να μην επαναληφθούν τα αποτελέσματα των εκλογών του 1936 που οδήγησαν στη Δικτατορία του Μεταξά». (εδώ όλες οι επίμαχες δηλώσεις).

Εν τάχει τι συνέβη εκείνη την περίοδο για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν. Μετά την Παλινόρθωση της Βασιλείας στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 κατέβηκαν δύο συνασπισμοί κομμάτων (Φιλελεύθεροι, Λαϊκοί) και το ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ισόπαλο και το ΚΚΕ με μόλις 10 βουλευτές, είχε ρόλο ρυθμιστή καθώς με όποιον από τους δύο συμμαχούσε αυτός σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Οι Φιλελεύθεροι με τον Σοφούλη ήρθαν σε συνεννόηση με τους κομμουνιστές, υπέγραψαν το περίφημο σύμφωνο "Σοφούλη - Σκλάβαινα" με το οποίο τα δύο κόμματα
θα συνεργάζονταν και οι Φιλελεύθεροι αναλάμβαναν να υλοποιήσουν πτυχές του προγράμματος των κομμουνιστών όταν θα αναλάμβαναν την κυβέρνηση. Χάρις τις κομμουνιστικές ψήφους ο Σοφούλης

ο Γεώργιος εκφωνεί τον λόγο του Θρόνου στην βουλή, δίπλα του ο Δεμερτζής
εξελέγη πρόεδρος της Βουλής και ο Βασιλιάς ήταν υποχρεωμένος να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους Φιλελεύθερους. Τότε όμως ξεσηκώθηκε σάλος στον Τύπο αλλά και στο εσωτερικό των Φιλελευθέρων, και ο Σοφούλης δεν επισημοποίησε την συμφωνία.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος ευνοούσε μια συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά οι ιθύνοντες τους αδυνατούσαν να συνεννοηθούν καθώς ήταν οι εποχές του "δεύτερου Διχασμού". Τότε ο Βασιλιάς για να μην μείνει ακυβέρνητη η χώρα και σε συνεννόηση με τους αρχηγούς των δύο κομμάτων, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή με υπουργό στρατιωτικών των Ιωάννη Μεταξά, γνωστό για τις αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές απόψεις του. Πριν εμφανιστεί στην βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης, ο Δεμερτζής πέθανε και εμφανίστηκε στην βουλή ως Πρωθυπουργός ο Ιωάννης Μεταξάς για να παρουσιάσει τις προγραμματικές του δηλώσεις και να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Τα δύο κόμματα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης τον Μεταξά, τον οποίο καταψήφισαν μόνο οι Κομμουνιστές και οι Αλέξανδρος Παπανα