Ο Πάνος Καμμένος ξεγυμνώνει τον Παπαδήμο και τον ρόλο του - Κύριε Παπαδήμο, τι είναι τα σχέδια “Αριάδνη”, “Αίολος”, “Άτλας” και “Τίτλος”;

Ο Πάνος Καμμένος έφερε στη δημοαιότητα τα σχέδια ΑΡΙΑΔΝΗ, ΑΙΟΛΟΣ, ΑΤΛΑΣ και ΤΙΤΛΟΣ, που απο εποχής διακυβέρνησης της χώρας απο τον κώστα Σημίτη (και Λουκά Παπαδήμου στην Τράπεζα της Ελλάδος), αποτελούσαν τον “κρυφό” τρόπο απόκρυψης και μετακύλισης των χρεών σε συνεργασία με την Goldman Sachs… Οσα ακολουθούν είναι άκρως αποκαλυπτικά και στιγματίζουν την “πλαστή” ανάπτυξη που βιώναμε σαν έθνος τα....
προηγούμενα 14 χρόνια…
Από το 2009 μια σειρά από δημοσιεύματα σε ελληνικά και ξένα Μ.Μ.Ε ασχολήθηκαν, όχι με ιδιαίτερη έκταση, με το ζήτημα του «μαγειρέματος» των στατιστικών της ελληνικής οικονομίας από τις ελληνικές κυβερνήσεις και κατ’ επέκταση με τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που πρωταγωνίστησαν στις υποθέσεις αυτές.
Η αξία τέτοιων αποκαλύψεων δεν εξαντλείται στο να δείξει μόνο λάθη και παραλείψεις των πολιτικών και κυβερνώντων. Πολύ περισσότερο δείχνει πως τα διαπλεκόμενα συμφέροντα είναι κανόνας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και πως το αλισβερίσι κυβερνήσεων-κρατών και της αγοράς έχει τεράστιες επιπτώσεις στο οικονομικό και πολιτικό μέλλον μιας χώρας, που όταν αποκαλυφθούν είναι πλέον αργά.
Αυτό το άρθρο αποτελεί συμπλήρωμα στο εξαιρετικό κείμενο του Ιουλιανού για τους κερδοσκόπους «συνεργάτες» των ελληνικών κυβερνήσεων. Το θέμα του σχετίζεται με την ανάμειξη της Goldman Sachs στη διαμόρφωση του ελληνικού χρέους και ελλείμματος. Προσπάθησα να συνθέσω ένα παζλ γεγονότων, δημοσιεύσεων και αριθμών που κυριολεκτικά ζαλίζει το μυαλό λόγω πολυπλοκότητας, γι’ αυτό και απλοποίησα όσο γινόταν την επεξήγηση των οικονομικών στοιχείων.
Τον καιρό λοιπόν που η Ελλάδα επρόκειτο να περάσει στην ευρωζώνη όλοι γνωρίζουμε ότι υποχρεούταν να παρουσιάζει συγκεκριμένα όρια ελλείμματος (έως 3%) και χρέους (έως 60% του ΑΕΠ), βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και των λεγόμενων κριτηρίων Σύγκλισης που καθορίστηκαν στο Μάαστριχτ. Επίσης γνωρίζουμε από σχετικά πρόσφατα δημοσιεύματα ότι «μαγειρεύτηκαν» τα στατιστικά αυτά, ακόμα και εν γνώσει των Ευρωπαίων, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ-(σχετικός σύνδεσμος-1.)
Το 2000 και το 2001 λοιπόν η Ελλάδα επί πρωθυπουργού Σημίτη και η Goldman Sachs, συμφώνησαν το περίφημο “currency swap”. Ένα μέρος του χρέους της Ελλάδας καταμετρούταν σε δολλάρια και γιεν Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα η είσοδος στην ΟΝΕ να καθιστούσε απαραίτητη τη μετατροπή τους σε ευρώ. Η συμφωνία με τη Goldman επέτρεψε να γίνει η μετατροπή με παλαιότερη και όχι τρέχουσα ισοτιμία και να αφαιρεθεί από το ονομαστικό χρέος της χώρας ένα σεβαστό ποσό. Η ίδια η εταιρεία δήλωσε πως το συνολικό ποσό που απέφεραν οι «ανταλλαγές νομίσματος» ανέρχεται στα 2,3 δις ευρώ (σχετικός σύνδεσμος-2.). Ενώ στην Ελλάδα οι συμφωνίες αυτές πέρασαν στα ψιλά γράμματα, ακόμα και με τις αποκαλύψεις της τελευταίας διετίας, στον Αμερικάνικο Τύπο έχουν όνομα: Αριάδνη, Αίολος και Άτλας3, τρεις εταιρείες-οχήματα ειδικού σκοπού.
Σύμφωνα με πληροφορίες των New York Times, των Financial Times, του Euroweek και άλλων δημοσιο